Η Αναγέννηση Δερύνειας τίμησε τους Aντρέα Κουλλούρη και Γιώργο Γιαννακού για την προσφορά τους στην ομάδα.
Δείτε αναλυτικά:
Αγαπητοί φίλοι και φίλες της Αναγέννησης ,
Είναι με ιδιαίτερα συναισθήματα χαράς καθώς και συγκίνησης που τιμούμε σήμερα 2 παιδιά δικά μας, 2 παιδιά γέννημα θρέμμα της ομάδας μας, οι οποίοι γαλουχήθηκαν από μικρή ηλικία με τις αξίες και τα ιδανικά της Αναγέννησης και που με το πέρασμα του χρόνου τίμησαν με την σειρά τους την φανέλα και το έμβλημα του Σωματείου μας.
Τιμούμε σήμερα 2 ποδοσφαιριστές οι οποίοι άφησαν το δικό τους στίγμα στην πορεία του ποδοσφαιρικού μας τμήματος τα τελευταία χρόνια και ξεχώρισαν τόσο για τις ποδοσφαιρικές τους ικανότητες όσο και για τον χαρακτήρα τους μέσα και έξω από το γήπεδο.
Aντρέας Κουλλούρης η αλλιώς Κουλλού όπως τον αποκαλούν φίλοι και πρώην συμπαίκτες.
Ο Αντρέας ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία στα αγωνιστικά τμήματα των ακαδημιών μας. Η εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση καθώς και η ικανότητα του στην ντρίπλα ήταν στοιχεία που τον έκαναν να ξεχωρίζει ακόμα και ανάμεσα σε παιδιά κατά πολύ μεγαλύτερα του.
Έφτασε τις πύλες της πρώτης ομάδας σε ηλικία 15 ετών και ευτύχησε να κάνει το ντεμπούτο του την αγωνιστική περίοδο 2003/2004 υπό τις οδηγίες του Georgi Petkov .
Οι καλές του εμφανίσεις και το ταλέντο του δεν έμειναν απαρατήρητα και ήταν αυτά που έκαναν την Νέα Σαλαμίνα να τον εντάξει στο δυναμικό της σε ηλικία 20 χρονών. Μετά από 3 χρόνια παρουσίας εκεί και μετά από ένα σύντομο πέρασμα στον Αχυρώνα Λιοπετρίου ο Αντρέας επέστρεψε στην ομάδα της γενέτειρας του όπου και παρέμεινε μέχρι το 2021.
Μια σειρά από σοβαρούς τραυματισμούς δεν του επέτρεψαν να φτάσει εκεί που ο ίδιος ήθελε και άξιζε ωστόσο η πορεία του στα ποδοσφαιρικά μας γήπεδα κάθε άλλο παρά απαρατήρητη ήταν.
Μεσοεπιθετικός με φοβερό κράτημα της μπάλας και εξαιρετική αντίληψη του χώρου, ο Αντρέας με περισσότερες από 250 συμμετοχές στην ομάδα μας, κόσμησε το γήπεδο μας με την φαντασία του και το ποδοσφαιρικό του ταλέντο ενώ ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας που κέρδισε την άνοδο στην Α κατηγορία την ποδοσφαιρική περίοδο 2015/2016 .
Παιδί χαμηλών τόνων, από τους πιο αγαπητούς στο γήπεδο ,πάντα με καλή διάθεση και χιούμορ, δεν δημιούργησε ποτέ οποιοδήποτε θέμα στα αποδυτήρια της ομάδας.
Αντρέα Κουλλούρη , εκ μέρους του Δ.Σ της Αναγέννησης Δερύνειας σε ευχαριστούμε για όσα προσέφερες στην ομάδα μας και σου ευχόμαστε ότι καλύτερο τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο!
Γιώργος Γιαννακού
Γιός του πρώην αρχηγού και προπονητή της ομάδας μας Χρίστου Γιαννάκου, ο Γιώργος επιβεβαίωσε τον κανόνα ότι το μήλο πέφτει κάτω από την μηλιά.
Από μικρός στο γήπεδο βλέποντας τον πάτερα του να αγωνίζεται και στη συνέχεια να προπονεί την ομάδα μας, ο Γιώργος συνδέθηκε με την Αναγέννηση όσο λίγοι.
Με τα γονίδια και το «μικρόβιο» της αγάπης για το ποδόσφαιρο που κληρονόμησε, η ένταξη του στις ακαδημίες της ομάδας μας αποτελούσε ήταν μια φυσιολογική εξέλιξη.
Αν και μικρό παιδί, οι αμυντικές του ικανότητες και το ποδοσφαιρικό του ταλέντο τον έκαναν να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του και με την πάροδο του χρόνου, ο Γιώργος έφτασε εκεί που όλοι ήξεραν ότι θα φτάσει ,να γίνει στέλεχος της πρώτης ομάδας της Αναγέννησης.
To ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα πραγματοποιήθηκε την σεζόν 98/99, μια χρονιά που προμήνυσε το τι θα ακολουθήσει καθώς την ίδια χρονιά ο Γιώργος ως αρχηγός της U17, πανηγύρισε την κατάκτηση του παγκύπριου πρωταθλήματος νέων σε ένα αξέχαστο τελικό με την ομάδα του Χαλκάνωρα σε ένα κατάμεστο Τσίρειο Στάδιο.
Ίσως η κατάκτηση αυτή να ήταν και ο λόγος που κέντρισε το ενδιαφέρον της Ανόρθωσης Αμμοχώστου η οποία προσέγγισε την ομάδα μας και πλήρωσε ένα σημαντικό ποσό για να τον αποκτήσει με 3-ετες συμβόλαιο για την περίοδο 2000-2003.
Από το 2003 και έπειτα, με εξαίρεση ένα σύντομο πέρασμα 1,5 χρόνων σε Εθνικο Άχνας και Αγία Νάπα, o Γιώργος επανεντάχτηκε στην ομάδα που τον ανέδειξε και τίμησε με το παραπάνω την φανέλα της Αναγέννησης μετρώντας περισσότερες από 300 συμμετοχές, οι περισσότερες εκ των οποίων με το περιβραχιόνιο του αρχηγού.
Αμυντικά απροσπέλαστος, δυνατός στον αέρα και με εξαιρετική ικανότητα στο να διαβάζει τον αντίπαλο επιθετικό , ο Γιώργος ηγήθηκε της αμυντικής γραμμής της ομάδας μας για πολλά χρόνια, εμπνέοντας σιγουριά και ασφάλεια τόσο σε συμπαίκτες όσο και στον κόσμο της ομάδας.
Μέλος της ομάδας που κέρδισε την άνοδο το 2003, αρχηγός της ομάδας που κέρδισε τη άνοδο το 2010-11,αρχηγός και της ομάδας που κέρδισε την άνοδο το 2015-2016 στο αξέχαστο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Μακάρειο.
Εξαιρετικό παιδί, χαμηλών τόνων με αδαμάντινο χαρακτήρα, ο Γιώργος κρατούσε πάντα τις ισορροπίες στα αποδυτήρια, χειριζόταν το όποιο θέμα με μεγάλη υπευθυνότητα και έχαιρε εκτίμησης όχι μόνο από συμπαίκτες του αλλά και από αντιπάλους.
Γιώργο Γιαννακού, δεν υπάρχουν λόγια που να μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα της μεγάλης οικογένειας της Αναγέννησης για σένα και την εκτίμηση και τον απεριόριστο σεβασμό προς το πρόσωπο σου για την πολυετή προσφορά σου στην ομάδα.
Σου ευχόμαστε από καρδιάς ότι καλύτερο τόσο σε εσένα όσο και στην οικογένεια σου. Ευχή και ελπίδα όλων στο σωματείο είναι όπως παραμείνεις κοντά στην Αναγέννηση για πολλά χρόνια ακόμη, ενώ παράλληλα πιστεύουμε πως δεν θα αργήσει και ο τρίτος της γενιάς Γιαννακού να φορέσει το περιβραχιόνιο της ομάδας, ο γιος σου Χρίστος. Σε ευχαριστούμε.
