Από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς του ποδοσφαίρου μας στην δεκαετία 70-80 ήταν ο διεθνής άσος της Ομόνοιας Κλείτος Ερωτοκρίτου που συνδύασε την παρουσία του στο «τριφύλλι» την εποχή που η ομάδα σάρωνε τους τίτλους. Ένας αυτοκρατορικός παίκτης που ξεχώριζε για την άριστη τεχνική του κατάρτιση, το μυαλωμένο παιχνίδι του και τις ηγετικές ικανότητες του.
Πάντα σταθερός στο παιχνίδι του μπορούσε να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε αντίπαλο επιθετικό και παράλληλα να βοηθήσει την Ομόνοια στις επιθετικές της προσπάθειες.
Ο Κλείτος έδειξε από μικρός πως θα προχωρήσει ποδοσφαιρικά και έτσι από την Ομόνοια του χωριού του (την κατεχόμενη Βατυλή) θα βρεθεί στην Ομόνοια της πρωτεύουσας το 1973. Την περίοδο 1975-76 ο προπονητής Ιλτσιεφ θα του δώσει φανέλα βασικού και ο νεαρός Κλείτος θα βρεθεί δίπλα από τους Ν. Χαραλάμπους, Σ. Καϊάφα, Γκρέκορι, Κανάρη, Φίλιππο, Μαυρή, Πατίκη, Δ. Ελευθεριάδη κ.α.
Για 12 χρόνια ο Κλείτος Ερωτοκρίτου είναι βασικό στέλεγχος της Ομόνοιας και μόνο κάποιος τραυματισμός θα τον αφήσει εκτός, αφού έχει και ένα αξιοσημείωτο ρεκόρ. Στην καριέρα του αν και αμυντικός παίκτης πήρε μονάχα μια κίτρινη κάρτα.
Από το 1975 έπαιξε μέχρι το 1987 και πανηγύρισε 9 πρωταθλήματα (1976, 1977, 1978, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1987) 4 κύπελλα (1980, 1981, 1982, 1983) και 5 σούπερ καπ. Διετέλεσε και αρχηγός της Ομόνοιας αλλά και της Εθνικής Κύπρου με την οποία κατέγραψε 29 συμμετοχές.
Πέραν από τα ποδοσφαιρικά του προσόντα ο Κλείτος Ερωτοκρίτου ξεχώριζε για το ήθος και τον χαρακτήρα του τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων.
Φάνηκε όμως πολύ άτυχος αφού ένας σοβαρός τραυματισμός του τον ανάγκασε να αποχωρήσει από τα γήπεδα στα 28 του χρόνια σε μια ηλικία που ήταν στο απόγειο της δόξας του. Το 1981 η ΕΑΚ τον ανακήρυξε ποδοσφαιριστή της χρονιάς ενώ το προηγούμενο χρόνο αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης μαζί με τον Ν. Παντζιαρά (ΑΠΟΕΛ). Το 1987 η ΕΑΚ ανακήρυξε τον Κλείτο αθλητή ήθους.
