Ο Γιώργος Ευσταθίου-Φόρσος ήταν αναμφισβήτητα και θα παραμείνει στην αιωνιότητα ως μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες-σημαίες της Ένωσης Νέων Παραλιμνίου για την αγωνιστικότητα το πάθος και την αγάπη του για τη φανέλα που φορούσε. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος στο Παραλίμνι ειδικά από τους παλιούς που να μην γνωρίζει το λίμπερο της Ένωσης που έγραψε τη δική του ιστορία στις δεκαετίες ’60 και ’70.
Το επίσημο όνομα του ήταν Γεώργιος Ευσταθίου Αδάμου, όμως έγινε γνωστός ως Φόρσος και ήταν από τα μεγαλύτερα ταλέντα αθλητών/ποδοσφαιριστών που ανέδειξε ποτές η Κύπρος.
Ασχολήθηκε από πολύ μικρός με τον αθλητισμό μετά από παρότρυνση των γονιών του και εντάχθηκε στον Γ.Σ.Ε Αμμοχώστου όπου κέρδισε ως αθλητής στίβου στα 100, 200 και 400 μέτρα, κερδίζοντας δεκάδες τοπικούς και παγκύπριους αγώνες. Η μεγάλη του ταχύτητα ήταν αυτή που του έδωσε και το προσωνύμιο «Φόρσος» (ο πατέρας του, του φώναζε συνέχεια φόρσαρε).
Από τα 16 του μέχρι και τα 24 του χρόνια διέπρεψε στον κλασικό αθλητισμό. Το 1965 κατά την διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, μετά από παρότρυνση φίλων δοκίμασε στην ομάδα της Ένωσης και όλοι έμειναν έκπληκτοι για τις ικανότητες του παρόλον που στην αρχή ήταν διστακτικοί. Κάπως έτσι μπήκε το ποδόσφαιρο στη ζωή του και αγωνίστηκε στη θέση του λίμπερο για 14 χρόνια με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας. Μπορεί γρήγορα να είχε πρόταση από την Ανόρθωση, όμως, έμεινε στην Ένωση και μαζί με τους συμπαίκτες του κατάφεραν να ανεβάσουν την ομάδα στην Α’ Κατηγορία και να την οδηγήσουν σε πολλές επιτυχίες στη δεκαετία του ’70.
Ο Φόρσος ήταν ένα σπουδαίο κεντρικό αμυντικό δίδυμο με τον Δημ. Κύζα και πρόλαβε δύο διαφορετικές εποχές της Ένωσης. Πρώτα με τους Δήμο, Μουζουρή, Τρίαρο, Γιάννη, Φλουρή, Μέρτακκα, και αργότερα με τους Κούδα, Γ. Χειμώνα, Σιαλή, Α. Κωνσταντίνου, Κ. Τσούκκα, Βλίττη, Παπαλούκα κ.α.
Πρωταγωνίστησε σε μια ομάδα που άφησε εποχή. Έπαιξε στους τελικούς κυπέλλου του 1974 και 1975 και στις Ευρωπαϊκές αναμετρήσεις της ομάδας με τις Γερμανικές Ντούισμπουργκ και Καϊζαρσλάουτερν. Ήταν ξεχωριστής κλάσεων λίμπερο και ξεχώριζε για την ταχύτητα, τον ρυθμό, την εκρηκτικότητα του.
Ο Φόρσος κρέμασε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια το 1979 και ακολούθησε την προπονητική δουλεύοντας στην Ένωση και μικρές ομάδες της περιοχής.
Το 2009 βραβεύτηκε από το Δήμο Παραλιμνίου ως «Άνδρας της χρονιάς» για το ήθος και τη μακρόχρονη προσφορά του στα αθλητικά δρώμενα.
