Θα μπορούσε να είναι παίκτης του Απόλλωνα αλλά ίσως και αθλητής στίβου, όμως τελικά ο Τάκης Πατούνας προτίμησε το ποδόσφαιρο και την αγαπημένη του ΑΕΛ.
Ο επιθετικός των γαλαζοκιτρίνων της Λεμεσού που έπαιξε μιά 9ετία στην ΑΕΛ μάς είπε πως στο παρακάτι δεν πήγε στον Απόλλωνα, παράγοντες του οποίου τον πίεζαν να υπογράψει, αφού αυτοί της ΑΕΛ με επικεφαλής τον Π.Λοϊζίδη μπήκαν...πιο αποφασιστικά. Ο Πατούνας, που ήταν ακόμα μαθητής, θα πάρει για δώρο την πληρωμή των ιδιαίτερων μαθημάτων που έκανε, ενώ το σωματείο πλήρωνε και την καντίνα του σχολείου του.
Στα 16 του χρόνια λοιπόν ο Πατούνας το 1972 θα υπογράψει στην ΑΕΛ και αφού παίξει για λίγα παιχνίδια στην εφηβική ομάδα, θα προωθηθεί στην πρώτη από τον Τσιατσέφσκι. Το ντεμπούτο του στην ομάδα ήταν κατά του Πεζοπορικού στη Λάρνακα με την ΑΕΛ να κερδίζει 1-0. Η ομάδα της Λεμεσού ήταν τότε σε μεταβατικό στάδιο αφού οι παλιοί παίκτες που κέρδισαν τον τίτλο το 1968 και αγωνίστηκαν στην Α’ Εθνική, σταδιακά αποχωρούσαν και άρχισαν να προωθούνται νεαροί. Εκτός από τον Πατούνα τότε μπήκαν στην ομάδα και οι Κολοσσιάτης, Χατζηκωνσταντής, Ιάπωνας και λίγο αργότερα οι Μαυρουδής, Πελεντρίτης.
Ο Πατούνας αγωνιζόταν ως δεξιός εξτρέμ και σε κάποια παιχνίδια έπαιξε και προωθημένος κυνηγός. Ήταν στην ουσία ο παίκτης που πήρε τη θέση του Παμπουλλή που είχε πάρει μετεγγραφή για τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Στο ξεκίνημα του ήταν επιθετική τριπλέττα με τους Κολοσσιάτη αριστερά και Ιάπωνα στην κορυφή. Ένας πολύ καλός επιθετικός που ξεχώριζε για την ταχύτητα του, την εκρηκτικότητά του, τις ωραίες ντρίπλες του και το δυνατό σούτ ενώ σκόραρε και με το κεφάλι. Ήταν σχεδόν κάθε χρόνο ο πρώτος σκόρερ για την ΑΕΛ σημειώνοντας 8-10 τέρματα και δημιουργώντας πολλές ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του. Ο Τάκης Πατούνας ήταν αθλητής των 100μ. και πήρε μέρος και σε Πανελλήνιους αγώνες. Δεν ήταν τυχαία τα προσόντα και η ταχύτητα του, αλλά, τελικά τον κέρδισε το ποδόσφαιρο.
Πάντα τον αριθμό ‘’7’’ στην πλάτη ο Πατούνας αγωνίστηκε από το 1972 μέχρι το 1981 στην ΑΕΛ και είχε πολύ καλή παρουσία κερδίζοντας την αγάπη του κόσμου για την προσφορά αλλά και τον χαρακτήρα του. Δεν πανηγύρισε κάποιο τίτλο και η πιο καλή παρουσία της ΑΕΛ στα χρόνια που αγωνίστηκε, ήταν η τρίτη θέση στην βαθμολογία του πρωταθλήματος 1973-74 και η παρουσία της ομάδας στον τελικό κυπέλλου το 1979, όπου έχασε 1-0 από τον ΑΠΟΕΛ. Αποχώρησε στα 26 του χρόνια για επαγγελματικούς λόγους, αφού έπαιξε και ένα χρόνο στον Άρη, την εποχή που ήταν και οι Μακρίδης, Καρεκλάς, Κισσονέργης, Παπακώστας, Χατζηλοίζου, Τσίγγης κ.α.
Στην ΑΕΛ είχε για συμπαίκτες και τους : Α.Κωνσταντίνου, Πολίτη, Κουλλάς, Σταύρος, Ε.Νικηφόρου, Αντωνίου, Αυγουστή, Χατζηκωνσταντής, Στ. Στυλιανού, Α.Δημητρίου, Αυγ.Ηροδότου, Άριστος, Χ.Παπαδόπουλλος, Πελεντρίτης, Γ.Μιχαηλίδης, Χριστοφή, Μαυρουδής, Βασιλείου, Κοντίδης, Στ.Αντώρκας, Σώτος, Σταυρής, Σωκράτους κ.α.
