Ένας νεαρός μαθητής που αγαπούσε το ποδόσφαιρο εκτοπίστηκε από τα λαγωνικά του ΑΣΙΛ και δοκιμάζει την τύχη του στη Λύση. Ο Πέπης Ιακώβου με το πάθος και τη δύναμη του θα καθιερωθεί στον ΑΣΙΛ που είχε ήδη ανέλθει στην Α’ Κατηγορία και προκαλούσε εντύπωση με τις επιτυχίες του.
Παίζει στη θέση του δεξιού αμυντικού και ξεχωρίζει για τη σταθερή του απόδοση και το πάθος του στις προσωπικές μονομαχίες. Την ίδια περίοδο ήταν στον ΑΣΙΛ και ο Τάκης Παπέττας που επίσης εντοπίστηκε παίζοντας ποδόσφαιρο στο σχολείο του και μαζί με τους Στέφανο και Α. Ξυστούρη ήταν οι παίκτες που θα έπαιρναν μεταγραφή για πιο μεγάλες ομάδες. Στον ΑΣΙΛ δεν υπήρχε μόνο ένα δυνατό και αξιόμαχο σύνολο αλλά και πολύ καλές μονάδες όπως οι Γ. Φωκαϊδης, Χριστόφορος, Πανίκος. Μιτής, Τέκκης, Παπαπέτρου, Σαντζιάκκης, κ.α.
Ο Πέπης Ιακώβου θα φύγει από τον ΑΣΙΛ για την Ομόνοια το 1972 και θα παίξει μέχρι το 1979. Εντοπίστηκε το ταλέντο του στα νυχτερινά τουρνουά του ΑΣΙΛ στη Λύση.
Έχει συνδέσει το όνομα του με την «χρυσή» εποχή της Ομόνοιας πανηγυρίζοντας 5 συνεχόμενα πρωταθλήματα και ένα κύπελλο. Αγωνίστηκε στην Ομόνοια και στην Α’ Εθνική δίπλα από το Ρουμάνο Μιχαήλ Μοκάνο στο κέντρο της άμυνας, από τον οποίο έμαθε πολλά. Μπορεί να ξεκίνησε ως δεξιός αμυντικός, αλλά καθιερώθηκε την ομάδα του «τριφυλλιού» ως στόπερ και κατέγραψε 111 συμμετοχές, σημειώνοντας ένα τέρμα. Μετά την Ομόνοια, το 1979 πήγε στον Ολυμπιακό όπου και τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα και ξεκίνησε την προπονητική.
Στο ξεκίνημα του στην Ομόνοια είχε για συμπαίκτες τους Δ. Ελευθεριάδη, Π. Κοντογιώργη, Τσιακλή, Μοκάνο, Ν. Χαραλάμπους, Καϊάφα, Κ. Αντωνίου, Γκρέκορι, Α. Σάββα, Μούσκο, Φραντζίλα, Λούκα, Β. Καρταμπή, Π. Δράκο, Τσελεπή, κ.α.
Στο τέλος της καριέρας του στην Ομόνοια είχε για συμπαίκτες τους Παγιατζή, Κλείτο, Άντωνα, Λ. Ανδρέου, Φίλιππο, Τσίκκο, Μαυρή, Φρίξου, Πατίκη.
