Το… timing ήταν ιδανικό. Η θέση του ομοσπονδιακού εκλέκτορα στην εθνική ανδρών «χήρευσε» λίγες ημέρες μετά την αποδέσμευση του Τιμούρ Κετσπάγια από την τεχνική ηγεσία της Ανόρθωσης.
Διαβάστε επίσης:
Κίνηση από Ισπανία με Τσάβι Εράσο (ανακοίνωση)
Η ευκαιρία μοιάζει χρυσή. Ουδεμία πλευρά θα μπορούσε να βρει -σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα- μια τόσο βολική λύση που να συνδυάζει ασφάλεια και προοπτική.
Η (σχεδόν) διαχρονικά και (σχεδόν) πανταχόθεν βαλλόμενη ΚΟΠ εξασφάλισε τις υπηρεσίες ενός προπονητή ευρείας (αν όχι ευρύτατης) αποδοχής και βλέπει για πρώτη φορά μια επιλογή της γι’ αυτό το πόστο να αμφισβητείται εξ αρχής και ανοικτά.
Η βαθιά γνώση προσώπων, πραγμάτων και καταστάσεων στο κυπριακό ποδόσφαιρο και η μέχρι στιγμής προπονητική πορεία του Κετσπάγια αποτελούν εχέγγυο ότι η εθνική δεν θα έχει την εικόνα και τα αποτελέσματα που είχε υπό τους Νίκο Κωστένογλου, Γιόχαν Βάλεμ και (εν μέρει) Ραν Μπεν Σιμόν.
Από την άλλη, ο 54χρονος μετά από μια αποτυχημένη σεζόν στην «Κυρία» πήρε ένα συμβόλαιο με χρονική διάρκεια και απολαβές που δύσκολα θα μπορούσε να βρει στο παζάρι και μαζί την ευκαιρία να (δείξει πως παραμένει ικανός να) κάνει τη διαφορά.
Οι προϋποθέσεις, κατά συνέπεια, υπάρχουν. Το παρελθόν έχει αποδείξει ότι (από μόνες τους) δεν επαρκούν. Για να επιβεβαιωθεί η win-win-situation και να έλθει η επιδιωκόμενη επιτυχία, κάθε πλευρά οφείλει να εξαλείψει τα λάθη και τις αδυναμίες της.
Ο μεν προπονητής να επικεντρωθεί αποκλειστικά στο τι και πώς θέλει να δημιουργήσει στην εθνική ομάδα αποβάλλοντας τη ροπή στην αναζήτηση εύκολων (και έξωθεν) άλλοθι, η δε ομοσπονδία να θέσει ρεαλιστικούς στόχους και να ορίσει έναν εξ ίσου ρεαλιστικό χρονικό ορίζοντα επίτευξής τους.
Κοινώς και οι δύο πλευρές πρέπει να αφοσιωθούν (ξανά) στα βασικά της αποστολής τους. Σε τελική ανάλυση, η αφετηρία όλων (και της ομάδας) είναι το… μηδέν.
