Το ντεμπούτο του στην εθνική Κύπρου και η απαρχή της καριέρας του με το εθνόσημο σε ηλικία 35 ετών στάθηκαν οι αφορμές για μια μεγάλη συνέντευξη του Βαλεντέν Ρομπέρζ στην Εκίπ.
Ο διεθνής στόπερ του Απόλλωνα αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο πώς απέκτησε την κυπριακή υπηκοότητα, στην παρουσία του στην Κύπρο, αλλά και στο πώς προέκυψε η συνεργασία με τον λεμεσιανό σύλλογο.
- Πλάνα ST από το νέο γήπεδο Λεμεσού: Εξωτερικά, θυμίζει εργοτάξιο!
- Τόσοι Απολλωνίστες στην Ολλανδία
- Χειμωνιάτικο το σκηνικό στην Ολλανδία
Αναλυτικά οι τοποθετήσεις του για...
...την κλήση του στην Εθνική: «Πάντοτε είχα μικρές περίεργες ιστορίες. Η Ελλάδα με την Κύπρο είναι σαν αδέλφια, αλλά έχουν μία μικρή αντιπαλότητα την ίδια ώρα. Ένα γκολ μετά από δύο συμμετοχές είναι μία καλή αρχή. Παίζω ποδόσφαιρο για αρκετό καιρό, αλλά αυτή η εμπειρία ήταν άγνωστη για εμένα. Πήγα εκεί με ενθουσιασμό να γνωρίσω μια νέα εμπειρία, παρότι είμαι σε προχωρημένη ηλικία. Ειλικρινά, πραγματικά δεν είναι άσχημα. Πήγε καλά, γνώριζα σχεδόν όλους, με καλωσόρισαν.
Υπάρχουν δύο παίκτες με τους οποίους παίζουμε στην ίδια ομάδα, ενώ 3-4 είχαν περάσει παλαιότερα από τον Απόλλωνα και τους υπόλοιπους τους είχα αντιμετωπίσει ως αντιπάλους. Υπάρχει ένα πολύ καλό σύνολο με νεαρούς ανθρώπους. Όλα έγιναν φυσιολογικά. Μιλάμε στα αγγλικά, αν κι έχω ξεκινήσει να κάνω μαθήματα ελληνικών. Είναι, όμως, κάπως δύσκολο αυτή τη σεζόν. Κάθε τρεις μέρες έχουμε παιχνίδι και ταξιδεύουμε πολύ λόγω του Κόνφερενς Λιγκ. Μαθαίνω λίγο-λίγο».
...την απόκτηση υπηκοότητας: «Για να αποκτήσεις την υπηκοότητα, πρέπει να περάσεις εφτά χρόνια στο νησί. Υπάρχουν όμως, εξαιρέσεις για τον αθλητισμό. Επίσης, κάτι που το έκανε ευκολότερο ήταν όι αγόρασα σπίτι εκεί. Την περσινή σεζόν μπορούσα να κάνω αίτηση για διαβατήριο και όταν μου είπαν για την πιθανότητα να κληθώ στην Εθνική, “Είπα γιατί όχι”. Παρέλαβα το διαβατήριο αρχές Σεπτεμβρίου και δέκα μέρες μετά κλήθηκα στην Εθνική. Ο προπονητής με γνωρίζει, γιατί είναι χρόνια στην Κύπρο, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής. Όλα ήρθαν μαζί, τακ-τακ-τακ».
...την παρουσία του στην Κύπρο: «Έκανα σπουδαία πράγματα στο πρωτάθλημα, ήμουν τέσσερις φορές στην ομάδα της σεζόν. Κι άλλοι ξένοι παίκτες είχαν πάρει το διαβατήριο και είχαν γίνει διεθνείς με την Κύπρο πριν από εμένα. Δεν ήμουν ο πρώτος. Είμαι εδώ για πολύ καιρό και όλοι γνωρίζουν ότι εξακολουθώ να βρίσκομαι εδώ γιατί αγαπώ να βρίσκομαι εδώ. Είχα προτάσεις με περισσότερα λεφτά στο παρελθόν, αλλά και για την ομάδα, όμως αποφάσισα να παραμείνω γιατί βρήκα την ισορροπία μου, για την οικογένειά μου, για το ποδόσφαιρο, για εμένα επίσης. Μπορώ να κάνω με ηρεμία αυτό που αγαπώ. Είναι μία συνειδητή απόφαση καριέρας».
...το πώς το αντιμετώπισε ο τοπικός Τύπος: «Υπήρχαν φήμες που γιγαντώνονταν ότι θα έκανα αίτηση για διαβατήριο τον Αύγουστο. Όταν έφτασα στο αεροδρόμιο, υπήρχαν δημοσιογράφοι και σαν αστείο τους είπα πως άλλαξα το όνομά μου σε “Βαλεντίνος”, όπως είναι στα ελληνικά. Το… άρπαξαν όλοι και όλοι με φωνάζουν έτσι τώρα».
...το πώς προέκυψε ο Απόλλων: «Δεν ήταν στο πλάνο μου. Γνώριζα λίγο την περιοχή, γιατί σε πολύ νεαρή ηλικία είχα μετακινηθεί στον Άρη Θεσσαλονίκης. Είχα ήδη αντιληφθει την πίεση, αλλά και τους υποστηρικτές, οι οποίοι με βοήθησαν πολύ. Προερχόμουν από δύο περίπλοκες σεζόν με τη Σάντερλαντ και τη Ρεμς, με τραυματισμούς. Σκεφτόμουν τι θα κάνω στην καριέρα μου και μου τηλεφώνησε ο Πέδρο Εμάνουελ, που ήταν προπονητής στον Απόλλωνα και τον οποίο είχα αντιμετωπίσει ως αντίπαλο στην Πορτογαλία. Ως πρώην παίκτης είχε κατανοήσει πλήρως σε ποια κατάσταση βρισκόμουνα.
Μου είπε “Έλα εδώ, παίξε ένα χρόνο και μετά δες τι θα κάνεις κι αν θα θέλεις να πας πίσω σε Γαλλία, Αγγλία ή Ισπανία”. Ήταν μία ευχάριστη έκπληξη. Όταν δεν γνωρίζεις κάτι, έχεις πολλές επιφυλάξεις. Όταν ήρθα εδώ, ένιωσα τόσο καλά που είπα στον εαυτό μου δεν υπάρχει κανένας λόγος να ζητήσω να φύγω. Ο καιρός είναι καλός, οι άνθρωποι υπέροχοι. Είναι μια μεσογειακή χώρα, πολύ θερμή. Όταν έχουμε το τέλος της σεζόν και ξεκινάμε διακοπές, είμαι χαρούμενος που επιστρέφω για να δω την οικογένεια και τους φίλους. Μετά, όμως, από τρεις εβδομάδες, ένα μήνα, θέλω να επιστρέψω στην Κύπρο. Η ζωή ειναι εντελώς διαφορετική, χαλαρώνεις. Φοράς τα φλιπ-φλοπς, τη φανέλα σου, κανένας δεν σε ενοχλεί. Έχεις λιγότερο άγχος».
...το ότι ξεκίνησε διεθνή καριέρα στα 35: «Προσπαθείς να διατηρήσεις τον εαυτό σου σε φόρμα. Σου δίνει ώθηση. Εδώ, μόλις χάσεις ένα ματς, μοιάζει με το τέλος του κόσμου, ενώ είσαι ο καλύτερος όταν κερδίζεις. Είναι πολύ παθιασμένοι. Είναι ένα επίσης πράγμα που μου δίνει κίνητρο για να συνεχίσω. Δεν βάζω όρια. Θα ήταν υπέροχο να μπορέσω να αντιμετωπίσω τη Γαλλία ως παίκτης της Εθνικής Κύπρου. Θα είναι το… κερασάκι στην τούρτα. Θα είναι κάπως περίεργο, αλλά θα είναι και μία σπουδαία ιστορία».