Καλεσμένος στον Super Sport FM 104,0 και την εκπομπή «Δώσε Πάσα» με τον Στέλιο Παπαμωϋσέως, ήταν ο Νίκος Παναγιώτου, ο οποίος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στις κορυφαίες στιγμές με την Ανόρθωση, την Εθνική, αλλά και ένα περιστατικό όπου υπέστη διάσειση.
Διαβάστε επίσης:
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Πώς ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο: «Με έπαιρνε ο πατέρας μου στο Δασάκι της Άχνας ο πατέρας μου, ή στο ΓΣΖ ή στο Τσίρειο για να δούμε την Ανόρθωση. Είπα του πατέρα μου πως θα παίξω και εγώ στην Ανόρθωση μία μέρα. Μπήκα στα τσικό της ομάδας. Ξεκίνησα να παίζω μέσα, όμως σε μία προπόνηση ο προπονητής μας, ο Γιώργος Μελάς, μου είπε πως στο τέρμα θα είμαι καλύτερος. Μου άρεσε, με γέμισε η θέση αυτή. Νομίζω πως έκανα τα όνειρά μου πραγματικότητα».
Πότε ανέβηκε στην Α’ ομάδα: «Το 1983-84 που πήγαμε στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» να κάνω προπονήσεις, ανέβηκα στην Β’ ομάδα. Έκανα κάποια παιχνίδια εκεί. Μετά πήγα στην Εθνική Κ16, έπαιξα ένα παιχνίδι με την Τσεχοσλοβακία, με προπονητή τον Πετρόπουλο που μου είπε ότι από αύριο θα πάω στις προπονήσεις της Α’ ομάδας. Μονιμοποιήθηκα και περί τα τέλη της σεζόν 87-88, ήμουν στην αποστολή και παίζαμε στο ΓΣΖ με την Αλκή, κερδίζαμε με 5-1 και με φωνάζει ο Πετρόπουλος στο 60′ να κάνω ζέσταμα. Στο 65′ μπήκα και έπαιξα 30 λεπτά, κερδίσαμε 6-1. Στο μεθεπόμενο παιχνίδι παίζαμε με Απόλλωνα και με φώναξε ο προπονητής να παίξω βασικός, αλλά του είπα ότι δεν παίζω γιατί φοβάμαι. Βγήκα έξω και μου είπαν οι συμπαίκτες μου να παίξω και πως θα με βοηθήσουν. Τελικά έπαιξα, κερδίσαμε 1-0 και ήμουν από τους διακριθέντες. Την επόμενη χρονιά έπαιζα και μέχρι το 1992 παίζαμε μισά παιχνίδια εγώ και τα άλλα μισά ο Κάβελης».
Για τον Ιορντανέσκου: «Μας τον έστειλε ο Θεός τον Ιορντανέσκου. Μαζί με τον Κίκη που ήρθε να αλλάξει τα δεδομένα της Ανόρθωσης, μεγαλουργήσαμε».
Πότε έφυγε από την Ανόρθωση: «Το 2004, σε ηλικία 33-34 χρονών έφυγα από την Ανόρθωση. Κατέκτησα πέντε πρωταθλήματα, τρία κύπελλα και πέντε σούπερ Καπ».
Για τον πιο γλυκό τίτλο: «Ήταν το 1995, γιατί ήταν η ανομβρία 32 χρόνων. Δεν εξαρτιώταν ο τίτλος από εμάς. Είχα και ένα πρόβλημα στο γόνατο, που δεν με άφηνε ο Κίκης να κάνω επέμβαση γιατί θέλαμε τον τίτλο. Μας έκανε ένα μεγάλο δώρο ο Άρης, κέρδισε την Ομόνοια και περάσαμε στην κορυφή. Έχουν χαραχτεί όλες οι στιγμές μέσα μου».
Για την συνέχεια: «Μετά ήταν χρονιές που απλά περιμέναμε να έρθει ο Απρίλης για να πανηγυρίσουμε. Ξέραμε πως θα πιάναμε τίτλους. Είχαμε πολύ καλούς ποδοσφαιριστές και χαρακτήρες. Ήταν ευλογία για εμάς εκείνο το κράμα ποδοσφαιριστών».
Ποια ήταν η κορυφαία Ανόρθωση: «Η κορυφαία Ανόρθωση, ήταν επί καιρό Κρισμάρεβιτς, Οκκά, ήταν η πιο γεμάτη ομάδα. Η πιο ζωντανή ομάδα, ήταν οι δύο σεζόν του Ιορντανέσκου, όμως η ομάδα που πήρε το νταμπλ ήταν η πιο ολοκληρωμένη».
Ποιον ξένο ξεχωρίζει: «Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον. Δεν ήταν πως ήταν απλά καλοί ποδοσφαιριστές, αλλά ήταν όλοι και καλά παιδιά. Όλοι βοηθούσαμε όλους. Αν δεν το βιώσεις, δεν θα το καταλάβεις».
Για το Τσίρειο: «Το Τσίρειο για εμάς ήταν πρωτάθλημα. Αν περνούσαμε με νίκη επί ΑΕΛ και Απόλλωνα, πιάναμε το πρωτάθλημα».
Το κορυφαίο του παιχνίδι: «Δεν το θυμάμαι γιατί είχα διάσειση, δεν αντιλαμβανόμουν που ήμουν. Μου φώναζε ο φυσικοθεραπευτής τι χρώματα φορούσαν οι συμπαίκτες μου».
Μεγαλύτερη απογοήτευση: «Ο τρόπος που έφυγα από την Ανόρθωση, γιατί κάποιοι παρεξήγησαν ή προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να φύγω για τα λεφτά. Ποτέ δεν έβαλα την ομάδα ποτέ κάτω από τα λεφτά. Είχα προτάσεις να φύγω και με πολύ μεγάλα νούμερα. Είχα μεγάλη προσφορά από το ΑΠΟΕΛ, ενώ μου έκανε και η Ομόνοια πρόταση. Ένα μικρό παράπονο που σεβάστηκα και δεν είπα ποτέ μου πράγματα, ήταν όταν ήρθα από την Εθνική με τα Σκόπια που παίξαμε στην Λεμεσό, μου είπε ο προπονητής πως θα δώσει χρόνο στον Γεωργαλλίδη και να μείνω στον πάγκο. Έμεινα δίπλα στον Αντώνη και τον βοηθούσα. Έπαθε χιαστούς, όμως δεν με έβαλε εμένα, έβαλε τον Κόκκινο. Τότε πίστεψα ότι δεν με σεβάστηκε ο κόουτς. Ήταν η πιο πικρή στιγμή της ζωής μου. Πιστεύω δεν άξιζα τέτοιο τέλος. Μίλησα και με την διοίκηση, όμως δεν βρέθηκε κάποια άκρη. Όταν έφυγα έμεινα ένα τρίμηνο εκτός και δεν περίμενα ότι θα παίξω ξανά. Ήρθε όμως ο Κίκης Φιλίππου και με πήρε στον Εθνικό».
Πού πήγε μετά: «Έφυγα από τον Εθνικό, πήγα στην ΑΕΚ μία χρονιά, μετά στην Παναχαϊκή που πέρασα έναν απίστευτο χρόνο, με πολύ καλούς ανθρώπους. Γύρισα Κύπρο, πήγα στην Αγία Νάπα που κάναμε μία χρονιά με πολύ χαμηλό μπάτζετ και μετά σταμάτησα. Κάθε χρονιά όμως χτυπούσα την πόρτα της Ανόρθωσης, την έβρισκα όμως κλειστή».
Για το ρεκόρ με την Ανόρθωση: «Είμαι ρέκορντμαν στις συμμετοχές με την Ανόρθωση στους Ευρωπαϊκούς αγώνες και δεν νομίζω να το ξεπεράσει κανείς, γιατί δεν βγαίνουν κυπραίοι που να παίζουν πλέον».
Για την Εθνική: «Είχαμε μεγάλα παιχνίδια και την ευλογία να παίζουμε εναντίον ποδοσφαιριστών που βλέπαμε μόνο στην τηλεόραση. Ήμασταν πολύ ανταγωνιστικοί και δικαιούμασταν μία χρονιά να πάμε στα μπαράζ».
Κορυφαίο παιχνίδι με την Εθνική: «Νομίζω με την Δανία το 1-1, ήταν πολύ ωραία εμφάνιση».
