Ήταν ένα όμορφο καλοκαίρι, εκείνο του 2021, για τους φίλους του ΑΠΟΕΛ. Παρά τις εξαγγελίες για οικονομική περισυλλογή και εξορθολογισμό των δαπανών οι «γαλαζοκίτρινοι» επιδόθηκαν σ’ ένα ράλι ηχηρών όσο και κοστοβόρων προσθηκών.
Πρόσφατα ο Πρόδρομος Πετρίδης αιτιολόγησε αυτήν την παρέκκλιση επικαλούμενος τον αυξημένο ανταγωνισμό που δημιούργησε η έλευση επενδυτών σε άλλους συλλόγους, εν προκειμένω ωστόσο δεν εξετάζεται το βάσιμο του σκεπτικού του αλλά το αποτέλεσμα της πολιτικής του.
Πριν ακόμη βγει ο Ιούνιος, από το ρόστερ έχουν αποχωρήσει οι Οκριασβίλι, Ντανίλο, Νατέλ και Πέδρο, καθώς και ο γυμναστής Λεωνίδας Παπαδάκης. Όλων η έλευση είχε συνοδευτεί από ενθουσιασμό και προσδοκίες που ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν.
Το ίδιο ισχύει και για τους Μάγκλιτσα, Νταουσβίλι, Σεμπάκ, οι οποίοι προσέφεραν πολύ λιγότερα των αναμενόμενων και ίσως να αποχωρούσαν επίσης.
Κοντολογίς, η πλειονότητα των προσθηκών που προκάλεσαν ντελίριο την περασμένη σεζόν είτε αποτελεί ήδη παρελθόν είτε έχει απογοητεύσει.
Παραφράζοντας τον τίτλο της πασίγνωστης ταινίας, τα όμορφα καλοκαίρια όμορφα καίγονται. Ιδίως αν, όπως πλειστάκις έχουν σημειώσει και αρκετοί παλαίμαχοι του ΑΠΟΕΛ, τα κριτήρια για τις μεταγραφές είναι κυρίως επικοινωνιακά και δευτερευόντως αμιγώς αγωνιστικά.
