Μετά την εξασφάλιση της παραμονής της Χέρτα στην Μπούντεσλιγκα (σε αγώνες μπαράζ κόντρα στο Αμβούργο) ο Μαρκ Φοδέριγχαμ παραθερίζει οικογενειακώς στην Κύπρο.
Ο Σκοτσέζος πρώην παίκτης της «Κυρίας» (2010-11) και βοηθός του Φέλιξ Μάγκατ στο σύλλογο του Βερολίνου μίλησε στον Super Sport και αποκάλυψε γιατί απέρριψε την πρόταση της Ομόνοιας να ενταχθεί στο επιτελείο του Νιλ Λένον, καθώς και γιατί θα είναι δύσκολο να τον αποκτήσει στο μέλλον η Ανόρθωση, η μόνη ομάδα για την οποία θα δεχόταν να εργαστεί στο νησί μας.
«Είμαι στην Κύπρο για διακοπές με τη γυναίκα μου και τα τρία αγόρια μου. Αγαπάμε την Κύπρο και ήρθαμε στη Λάρνακα για να απολαύσουμε λίγο οικογενειακό χρόνο μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής σεζόν στη Χέρτα Βερολίνου».
-Ήρθατε στην Κύπρο με δική σας πρωτοβουλία για να μιλήσετε με την Ανόρθωση και, αν ναι, είχατε επαφή με τον Νεόφυτο Λάρκου;
-Πλησίασα αρκετούς από την Κύπρο για να συζητήσω το ποδόσφαιρο εδώ, πώς είναι οι ομάδες, τι νέο κάνουν με τις προπονήσεις και πώς είναι η δομή των ομάδων. Είναι πολύ ενδιαφέρον για μένα να βλέπω πώς δουλεύουν οι ομάδες και τα παιδιά εδώ. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για μένα να μαθαίνω για την Ανόρθωση, καθώς είναι ένας σύλλογος που με ενδιαφέρει πολύ. Αλλά δεν είχα καμία επαφή με τον Λάρκου. Δεν τον έχω ξανασυναντήσει και δεν τον ξέρω.
-Ξέρουμε ότι, όταν ήρθε ο Νιλ Λένον στην Ομόνοια, έγιναν επαφές για να αναλάβεις βοηθός προπονητή. Τι έγινε και τελικά δεν πήρες τη δουλειά;
-Είναι αλήθεια ότι είχα επαφή με την Ομόνοια για να είμαι βοηθός προπονητής του Νιλ Λένον. Πρώτα από όλα θα ήταν πολύ δύσκολο, γιατί οικονομικά δεν μπορείς να συγκρίνεις την Μπούντεσλιγκα με την Κύπρο. Επαγγελματικά, αν επρόκειτο να έρθω στην Κύπρο, θέλω να είμαι πρώτος προπονητής και όχι βοηθός κανενός, μόνο έτσι θα έρθω Κύπρο. Αυτό είναι κάτι, για το οποίο έχω αναπτύξει ο ίδιος και το βιογραφικό μου στη Γερμανία, ώστε αν έχω την ευκαιρία να είμαι έτοιμος. Φυσικά ο μόνος σύλλογος που θα ήθελα να δουλέψω στο μέλλον θα ήταν η Ανόρθωση. Αλλά αν συνεχίσω να εξελίσσομαι όπως είμαι, θα είναι πολύ δύσκολο για αυτούς να με αποκτήσουν, καθώς γίνομαι δυνατός στη Γερμανία ως προπονητής και αγαπώ το ποδόσφαιρο εκεί και θέλω να έχω επιτυχία. Είναι επίσης ένα μέρος, όπου βλέπω το μέλλον μου. Και είναι μια χώρα που αγαπά η οικογένειά μου, οι γιοι μου μιλούν γερμανικά και νιώθουμε ευτυχισμένοι εκεί.
-Αν και έπαιξες λίγο στην Ανόρθωση, ο κόσμος σε αγαπάει πολύ, τι σημαίνει για σένα η Ανόρθωση και οι άνθρωποι της; Ποια είναι τα συναισθήματά σου;
-Η Ανόρθωση είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μου καθώς είχα ιδιαίτερη σχέση με τους φιλάθλους και με τον σύλλογο. Με στήριξαν πολύ όταν έπαιξα για αυτούς, έπαιζα με την καρδιά μου και με πάθος. Έτσι ακριβώς είμαι ως προπονητής θα κάνω ό,τι μπορώ για να έχω επιτυχία. Η Ανόρθωση είναι ένας σύλλογος που πρέπει να κερδίζει τίτλους και αυτό είναι ένα έργο που θα με ενδιέφερε πολύ να κάνω. Αλλά και πάλι αν συνεχίσω να εξελίσσομαι όπως είμαι, δεν μπορώ να πω ότι είναι πιθανό να φύγω από τη Γερμανία για να επιστρέψω στην Ανόρθωση. Ο τελευταίος μου σύλλογος είχε 76.000 οπαδούς στο γήπεδο. Ήταν ένας φανταστικός σύλλογος με μεγάλη ιστορία στο γερμανικό ποδόσφαιρο και πολλούς σημαντικούς ανθρώπους όπως ο Φέλιξ Μάγκατ, ο προπονητής της ομάδας, και ο Φρέντι Μπόμπιτς, ο αθλητικός διευθυντής. Αυτοί είναι δύο άνθρωποι που σέβομαι πολύ και μου αρέσει πάρα πολύ να δουλεύω μαζί τους.
