Το πιθανότερο για τον Ζόρντι Γκόμεθ ήταν με τη λήξη της σεζόν να αποχωρήσει από την ενεργό δράση.
Δυστυχώς, ακόμη και αν ο 37χρονος Ισπανός είχε την διάθεση να συνεχίσει, είναι αναγκασμένος μετά τον σοβαρότατο τραυματισμό του να αφήσει κατά μέρος τις όποιες σκέψεις για μπάλα. Δυστυχώς... γιατί άλλο να το θες και άλλο να είσαι αναγκασμένος.
Το πόσο μεγάλο κεφάλαιο είναι για την Ομόνοια φαίνεται από τα πεπραγμένα του. "Όαση" στην μαρτυρική σεζόν 19-20, καταλύτης στην χρονιά της επιστροφής, ηγέτης στη σεζόν του τίτλου, σταθερή αξία στην τρέχουσα. Έχοντας προσφέρει μικρές και μεγάλες στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας.
Θα έμπαινε ανεξάρτητα της άτυχης στιγμής και αναγκαστικής απουσίας σε περίοπτη θέση στον χάρτη των κορυφαίων αλλοδαπών της Ομόνοιας. Είναι αυτονόητο πως ο σύλλογος θα του σταθεί σε αυτό το στάδιο και, όταν ξεκαθαρίσει tο τοπίο, θα τον τιμήσει δεόντως με τη πρώτη ευκαιρία.
Αλλά η εικόνα του Ζόρντι είναι λαμπρή και εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Ήπιος αλλά ευθύς-ειλικρινής χαρακτήρας, με εκτόπισμα και θετική επιρροή στα αποδυτήρια. Με την ικανότητα καθοδήγησης των νεαρών και όχι μόνο. Την εικόνα την εκπέμπει έτσι και αλιώς. Πολλές φορές οι γλώσσες σώματος και προσώπου τα λένε όλα. Την επόμενη τετραμηνία η απουσία του θα είναι αισθητή και εκτός αγωνιστικού πλαισίου..
Οπότε τέτοιες προσωπικότητες τις αξιοποιείς. Τον Ζόρντι λοιπόν, όταν περάσει η περιπέτεια, τον φωνάζεις, ακούς τις σκέψεις του και είσαι έτοιμος να του προτείνεις θέση και καθήκοντα. Έχει πολλά, εφόσον το επιθυμεί και ο ίδιος, να δώσει στον σύλλογο.
