Όσοι είχαν απομείνει με… ψήγματα αμφιβολίας, πείστηκαν οριστικά και αμετάκλητα στο Δασάκι πως η ΑΕΚ δεν ευρίσκεται σε καλό αγωνιστικό φεγγάρι.
Τέσσερις συναπτές ισοπαλίες, μόνο μια νίκη (και αυτή υπό την αίρεση του μηδενισμού μετά την απόφαση του Αθλητικού Δικαστή) στα περασμένα επτά παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις αποδεικνύουν ότι η καμπύλη απόδοσης δείχνει προς τα κάτω.
Μετά την επικράτηση επί του Απόλλωνα το SPORTIME είχε επισημάνει πως η τελευταία «γεμάτη» και πειστική εμφάνιση των «κιτρινοπράσινων» είχε έλθει στο εκτός έδρας 2-0 επί της ΑΕΛ, στα τέλη Νοεμβρίου.
Ό,τι ακολούθησε, επιβεβαίωσε τη συγκεκριμένη εκτίμηση. Πέρα από την αγωνιστική «κοιλιά» κάποιων βασικών γραναζιών, που είναι τόσο φυσιολογική όσο και αναπόφευκτη για κάθε ομάδα, ως μείζον πρόβλημα για τον Νταβίντ Καταλά είναι η απουσία ενός εναλλακτικού σχεδίου.
Η φρεσκάδα και η ποικιλόμορφη ανάπτυξη που έβγαλαν οι Λαρνακείς μετά την ολοκλήρωση της θερινής ενίσχυσής τους έχουν δώσει προϊόντος του χρόνου σ’ ένα προβλεπτό παιχνίδι, το οποίο πλέον μπορούν να διαχειριστούν τόσο η νεοφώτιστη ΠΑΕΕΚ όσο και ο ουραγός Εθνικός.
Ο Τσάβι Ρόκα δούλεψε… υπερωρίες, προκειμένου να εξαντλήσει το όριο ενίσχυσης του ρόστερ από το παζάρι του Ιανουαρίου και να προσφέρει στον προπονητή τη δυνατότητα να εντάξει νέα στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας.
Όσο και αν εμφανίζεται καθησυχαστικός στις τοποθετήσεις του τις τελευταίες εβδομάδες, ο Καταλά είναι ποδοσφαιρικά άκρως οξυδερκής για να έχει αντιληφθεί ότι υπάρχει πρόβλημα. Και για τον ίδιο, στην πρώτη του αποστολή ως επικεφαλής προπονητικού επιτελείου, ήταν δεδομένο πως κάποια στιγμή θα ερχόταν και μια περίοδος κρίσης.
Η επιτυχής διαχείρισή της και η επιστροφή σε υψηλότερα επίπεδα απόδοσης είναι πλέον το εμπόδιο που πρέπει να υπερπηδήσει, προκειμένου η ΑΕΚ να διατηρηθεί σε τροχιά επίτευξης των στόχων της.
