Είναι πρώιμο να λεχθεί τι ακριβώς οδήγησε στο διαζύγιο Ομόνοιας-Λάρκου. Από την Ομόνοια υπάρχει η διαρροή πληροφοριών περί μη ικανοποιητικής παρουσίας του Λαρνακέα τεχνικού Διευθυντή στο τελευταίο διάστημα.
Υπάρχουν όμως και άλλες πληροφορίες που λένε πως το γυαλί είχε ραγίσει επειδή άλλαξαν οι ισορροπίες στον τρόπο λήψης αποφάσεων για τον προγραμματισμό και το προφίλ της ομάδας.
Ίσως όλα αυτά να μην έχουν σημασία αυτή τη στιγμή. Ίσως να μην ξεκαθαρίσει ποτέ ακριβώς το σκηνικό. Σημασία έχει πως βγαίνει διαζύγιο ενός μέχρι πρότινος εξαιρετικά επιτυχούς "γάμου". Οπότε είναι αυτή τη στιγμή που μιλάμε μία αρνητική εξέλιξη. Μία σοβαρή απώλεια.
Να εξηγούμαστε. Ουδείς αναντικατάστατος. Αλλά υπάρχουν κάποια δεδομένα.
Ο Λάρκου είχε το απόλυτο πρόσταγμα να στήσει από την αρχή μια ισχυρή ομάδα το 2019. Να αποφασίσει το προφίλ, να κάνει τις επιλογές παικτών, να επιλέξει προπονητή. Και έπεσε διάνα. Βασικά ήταν κύριος (ίσως ο κυριότερος) άξονας, κλειδί της αναστροφής της πορείας της Ομόνοιας και της επιστροφής της σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Λάρκου έχαιρε, χαίρει και θα συνεχίσει να χαίρει της εκτίμησης του κόσμου της Ομόνοιας.
Η αποχώρηση του είναι σημαντική. Όσο σημαντική είναι και η απόφαση. Το τονίζουμε επειδή έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά γεγονότων που ταρακούνησαν το άψογο κλίμα του Μαίου. Η κακή πορεία της ομάδας, το σήριαλ πολλών επεισοδίων με την έδρα (ΓΣΠ-Δασάκι-ΓΣΠ), το θέμα με την πιθανή αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Γεγονότα που φάνταζαν ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας έξι μήνες πριν.
