Σε ένα ακόμα «θρίλερ» στη Ριζούπολη πήγε να μπλέξει η ΑΕΚ. Ο παθιασμένος Απόλλων τιμώρησε το απαράδεκτο α’ ημίχρονο της «Ένωσης», πριν εκείνη σοβαρευτεί και προκριθεί έστω και με ήττα (2-1).
Στην επόμενη φάση του Κυπέλλου -αν και προσπάθησε πολύ να θέσει σε κίνδυνο μια φαινομενικά εξασφαλισμένη πρόκριση- βρέθηκε η ΑΕΚ.
Κάνοντας ένα κάκιστο πρώτο ημίχρονο, η «Ένωση» πήγε να μπλέξει από τον εξαιρετικό Απόλλωνα, αλλά δεν το πλήρωσε εντέλει με κάτι περισσότερο από μια ήττα γοήτρου (2-1).
Τα γκολ των Ντάουντα (16’) και Λαγού (27’) έφτιαξαν προϋποθέσεις θρίλερ σαν αυτό που είχαν ζήσει οι «κιτρινόμαυροι» στη Ριζούπολη για το πρωτάθλημα, ωστόσο η ισοφάριση ενδιάμεσα από τον Ολιβέιρα (20’) σφράγισε το εισιτήριο για τα προημιτελικά (σε συνδυασμό με το 2-0 του πρώτου αγώνα).
Ντεμπούτο για τον Νταντσένκο (που έπαιξε ένα ημίχρονο ως εξτρέμ και έδειξε πράγματα μονάχα στην εκτέλεση των στημένων) και ενθαρρυντική εμφάνιση για τον Ραντόνια.
Με προβλήματα τραυματισμών -το μέγεθος των οποίων θα φανεί προσεχώς- αποχώρησαν οι Σάκχοφ και Γαλανόπουλος.
Στο μυαλό του κόουτς
Με αρκετές αλλαγές σε πρόσωπα -αλλά όχι εκτεταμένο rotation- παρέταξε την ΑΕΚ ο Μανόλο Χιμένεθ. Ο Ανδαλουσιανός έδωσε την ευκαιρία στον Νταντσένκο να κάνει ντεμπούτο, αλλά τον έβαλε σε ρόλο δεξιού εξτρέμ (και όχι μπακ). Παράλληλα, έδωσε καθήκοντα «δεκαριού» στον Τάνκοβιτς, ενώ για πρώτη φορά επί των ημερών του (δεδομένης και της απουσίας των Λάτσι-Σβάρνα) ξεκίνησε βασικός στο πλευρό του Τσιγκρίνσκι ο Χνιντ.
Το ματς
Σαν να είχε ήδη προκριθεί μπήκε στο παιχνίδι η ΑΕΚ. Και όπως συχνά συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, τιμωρήθηκε. Χωρίς την απαραίτητη προσοχή και με την αμυντική φοβία της προ Χιμένεθ εποχής να κάνει την επανεμφάνισή της, η «Ένωση» τα βρήκε σκούρα από τον ψυχωμένο Απόλλωνα. Μπορεί λοιπόν ν’ απείλησε με ευκαιρία του Ολιβέιρα και σουτ του Αλμπάνη, ωστόσο αρκούσε ένα λάθος του ασόβαρου Χνιντ για να έρθει «θάλασσα»: Και μαζί η… στραβοκλωτσιά του Μπεντινέλι που έγινε ασίστ για τον Ντάουντα, πριν εκτελέσει με διπλή προσπάθεια τον Αθανασιάδη.
Παρόλο, δε, που η τύχη στάθηκε στο πλευρό τους, οι «κιτρινόμαυροι» σαν να ήθελαν οπωσδήποτε να κάνουν τη ζωή τους δύσκολη. Γιατί από το πουθενά (σε μια ακίνδυνη σέντρα του Λόπες) η γκάφα του Γιαννακόπουλου επέτρεψε στον Ολιβέιρα να βρει επιτέλους δίχτυα και να τελειώσει φαινομενικά τη συζήτηση για πρόκριση. Ωστόσο μια ακόμα αμυντική αδράνεια άφησε τον Ντάουντα να κάνει… βόλτα στην περιοχή και τον Λαγό να πετύχει μια γκολάρα που διατηρούσε το άγχος για την ΑΕΚ.
Διότι η ανασφάλεια στην άμυνα παρέμενε. Η παραγωγικότητα στην επίθεση εξαρτιόταν από ατομικές εμπνεύσεις σαν το (φοβερό, αλλά άστοχο) γυριστό του Τάνκοβιτς. Και η χρησιμοποίηση του Νταντσένκο ως εξτρέμ δεν βοηθούσε, αφού ο Ουκρανός έδειχνε μεν ορεξάτος και επικίνδυνος στις εκτελέσεις των στημένων, αλλά δυσκολευόταν (όπως είναι εύλογο) ν’ απειλήσει στο «ένας εναντίον ενός». Κάπως έτσι, ο Χιμένεθ (που ούτως ή άλλως θα του έδινε ένα ημίχρονο) τον άλλαξε στο ημίχρονο με τον Λιβάι Γκαρσία. Και βάζοντας επίσης τον Σιμάνσκι (αντί του Τάνκοβιτς) άλλαξε τον σχηματισμό σε 4-3-3.
Από το ξεκίνημα λοιπόν του β’ μέρους φάνηκε αμέσως η διαφορά. Διότι οι γραμμές ήρθαν πιο κοντά. Ο Γκαρσία έμοιαζε άπιαστος (αναγκάζοντας δυο αντιπάλους να πάρουν κίτρινες σε λίγα λεπτά επιστρατεύοντας σκληρά μαρκαρίσματα για να τον σταματήσουν). Και μπορεί ο Απόλλων να παρέμενε μαχητικός, απειλώντας μάλιστα με τον Μπρούσιτς σε εκτέλεση κόρνερ, αλλά η ΑΕΚ ήλεγχε πλέον το ματς. Έστω κι αν στάθηκε για μια ακόμα φορά άτυχη, χάνοντας με μυϊκό τραυματισμό τον Σάκχοφ (στη θέση του οποίου μπήκε ο Γαλανόπουλος).
Εξάλλου η πληθωρική παρουσία του Σιμάνσκι στο κέντρο έδινε την ασφάλεια που έλειπε στο πρώτο ημίχρονο. Ο Γκαρσία κρατούσε… φουλ απασχολημένους δυο και τρεις παίκτες από την πλευρά του. Και ο Ραντόνια έστελνε ενθαρρυντικά μηνύματα στο δεξί άκρο, αποτελώντας ίσως το μοναδικό κέρδος της ΑΕΚ στη βραδιά. Αυτή που ολοκληρώθηκε με την «Ένωση» να μη βρίσκει τελικά το γκολ της ισοφάρισης (παρόλο που έφτιαξε ευκαιρίες με κορυφαία αυτή του Σιμάνσκι) και ν’ αρκείται στην πρόκριση έστω και με αρνητικό αποτέλεσμα.
MVP
Είναι άδικο να μην δίνεται ο τίτλος του πολυτιμότερου σε παίκτη του νικητή (έστω κι αν πρόκειται για νίκη χωρίς αντίκρισμα). Ωστόσο ήταν τέτοια η διαφορά που έκανε ο Λιβάι Γκαρσία και τόση η συμβολή του στο να ελέγξει η ΑΕΚ το ματς στο β’ ημίχρονο που τον ευνοεί έναντι του (επίσης εξαιρετικού) Λαγού. Ο εξτρέμ από το Τρίνινταντ έκανε ό,τι ήθελε τους αντιπάλους του, κέρδισε κάρτες, έφτιαξε ευκαιρίες που δεν αξιοποίησαν οι συμπαίκτες του και ήταν ο βασικός λόγος της αλλαγής στην εικόνα της «Ένωσης».
Η σφυρίχτρα
Δεν είχε δύσκολο έργο, αλλά δεν πέρασε απαρατήρητος ο Τζοβάρας. Παρόλο που από το ματς απουσίαζαν φάσεις που θα σήκωναν μεγάλη συζήτηση, ο Έλληνας διαιτητής δεν τα πήγε καλά στον πειθαρχικό έλεγχο και θα μπορούσε να έχει βγάλει περισσότερες κάρτες σε σκληρά μαρκαρίσματα που έγιναν εκατέρωθεν (και περισσότερο από την πλευρά των γηπεδούχων).
Οι ενδεκάδες των ομάδων
ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ (Γιώργος Παράσχος): Γιαννακόπουλος, Τσαμπούρης, Λισγάρας, Κάλισιρ (46’ Μπρούσιτς), Βιτλής (63’ Φερνάντεθ), Κιτοκό, Λαγός (81’ Ρόδης), Μουνιέ, Μπεντινέλι (69’ Κραγιόπουλος), Χουχούμης, Ντάουντα (46’ Ιωαννίδης)
Στον πάγκο έμειναν: Κότσαρης, Καραγκούνης, Ρηγόπουλος
ΑΕΚ (Μανόλο Χιμένεθ): Αθανασιάδης, Ραντόνια, Τσιγκρίνσκι, Χνιντ, Λόπες, Σιμόες, Σάκχοφ (63’ λ.τ. Γαλανόπουλος), Νταντσένκο (46’ Γκαρσία), Τάνκοβιτς (46’ Σιμάνσκι), Αλμπάνης (84’ Μαχαίρας), Ολιβέιρα (90’+2’ Ανσαριφάρντ)
Στον πάγκο έμειναν: Χατζηεμμανουήλ, Νεντελτσιάρου, Κρίστισιτς, Κοσίδης
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Τζοβάρας
ΓΗΠΕΔΟ: Ριζούπολη
Πηγή κειμένου και φωτογραφίας: sport-fm.gr
