Κατά παράφραση της ιστορικής ρήσης του Αβραάμ Λίνκολν ένα ποδοσφαιρικό αξίωμα ορίζει πως «μπορείς να μην κερδίζεις με καλές εμφανίσεις για λίγο καιρό, μπορείς να κερδίζεις χωρίς καλές εμφανίσεις για πολύ καιρό, αλλά δεν μπορείς να κερδίζεις χωρίς να αποδίδεις όλον τον καιρό».
Στο 13 επίσημο παιχνίδι του υπό τον Νταβίντ Καταλά ο Απόλλωνας μέτρησε την τέταρτη ήττα του (5-4-4, 14-17 γκολ) και πρώτη στο τρέχον πρωτάθλημα. Η κόπωση από το παιχνίδι με την Άλκμααρ, οι χαμένες ευκαιρίες των Ζράντι και Χέντι, η απώλεια του Ρομπέρζ είναι (όχι δικαιολογίες, αλλά) αναντίρρητη πραγματικότητα, όπως ακριβώς όμως και το γεγονός πως οι «κυανόλευκοι» δεν πραγματοποιούν «γεμάτες», πειστικές εμφανίσεις -ακόμη κι όταν κερδίζουν.
Αυτός άλλωστε είναι και ένας βασικός λόγος που δεν έχουν καταφέρει να «χτίσουν» ένα σερί νικηφόρων αγώνων. Ο Ισπανός τεχνικός μίλησε για απώλεια συγκέντρωσης σε συγκεκριμένα χρονικά σημεία του ντέρμπι, αλλά το φαινόμενο είχε παρουσιαστεί ήδη στην Ευρώπη, στα παιχνίδια με Ντνίπρο και Άλκμααρ που επίσης «φιλοδώρησαν» τον Απόλλωνα με τρία τέρματα εκάστη.
Δύο μήνες μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας ο Καταλά ολοκληρώνει σιγά-σιγά το στάδιο της διαχείρισης της «κληρονομιάς» του προκατόχου του και περνά στο στάδιο της εντύπωσης της δικής του σφραγίδας.
Η φιλοσοφία του για κυριαρχικό, επιθετικό ποδόσφαιρο είναι γνωστή και ελκυστική, εξ ου και ο πρόεδρος Νίκος Κίρζης είχε δηλώσει μετά τη συμφωνία μαζί του πως επιθυμούσε να δει (ξανά) τους «κυανόλευκους» να αποδίδουν καλό ποδόσφαιρο.
Αυτό μέχρι στιγμής αποτελεί περισσότερο την εξαίρεση και λιγότερο τον κανόνα. Για να υλοποιηθούν οι στόχοι της ομάδας, απαιτείται η αντιστροφή των όρων. Ο Απόλλωνας πρέπει να αρχίσει να παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα -και να το κάνει με συνέπεια σε βάθος χρόνου.
Είναι το (επόμενο) στοίχημα που καλείται να κερδίσει ο Καταλά.
