Έτσι όπως εξελίχθηκε ο τελικός όλα ήταν πιθανά. Θα μπορούσε σε μία στιγμή να χαθεί το παιχνίδι, όμως μίλησε η εμπειρία και η κλάση του Φαμπιάνο γι’ ακόμη μια φορά, στέλνοντας την Ομόνοια στα… ουράνια. Η Ομόνοια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η πιο επιτυχημένη ομάδα της τελευταίας τριετίας. Τερματισμός μία χρονιά στην 1η θέση, πρωταθλήτρια τη δεύτερη και κυπελλούχος την 3η, όμως και τις τρεις σερί σεζόν έχει παρουσία σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης που αυτό είναι ακόμη πιο πετυχημένο.
Ήταν το τελευταίο της χαρτί για τη σεζόν, θα έπαιζε για όλα ή τίποτα με τον Λένον να διαλέγει τους πιο έτοιμους ποδοσφαιριστές γι’ αυτόν τον τελικό να κάνει το πλάνο του μέρες πριν και να έρχεται η ανατροπή με την αποβολή του Σέχου στα πρώτα στάδια του αγώνα. Μία αποβολή που αν είδε κανείς το παιχνίδι και τα 120 λεπτά, επηρέασε και μάλιστα πολύ την Ομόνοια. Δεν λύγισε όμως στην πίεση που έβαλε ο Εθνικός, γιατί έβαλε… αντίθετα με καίριες επεμβάσεις από τους Χούμποτσαν-Γιούστε και Φαμπιάνο σε μεγάλα διαστήματα του αγώνα, κατάφερε στο τέλος να πάρει αυτό που τόσο πολύ ήθελε.
Ο τερματισμός στο β’ γκρουπ δεν ήταν και ότι πιο ευχάριστο φέτος για την Ομόνοια, όμως η επιτυχία να σώσει τη χρονιά μέσω αυτού του κυπέλλου, του 15ου στην ιστορία της, ήταν αρκετά μεγάλη. Η εμπειρία του Λένον στο να διαχειριστεί τελικούς, σε συνδυασμό με ποδοσφαιριστές πρωτοκλασάτους, έμπειρους και νεαρούς γεμάτο πάθος για την ομάδα στην οποία ανδρώθηκαν και ανδρώνονται ποδοσφαιρικά έφεραν το εισιτήριο… Ευρώπης.
Πλέον η επόμενη μέρα στην Ομόνοια βρίσκει τους πάντες να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας και με πολλή λίγη ξεκούραση, αφού σε σύντομο χρονικό διάστημα αρχίζουν οι υποχρεώσεις με την εθνική τους ομάδα. Ο Νιλ Λένον τώρα με το τέλος των υποχρεώσεων και αφού ο στόχος επιτευχθεί θα δει πιο ξεκάθαρα το ρόστερ και θ’ αρχίσει να χτίζεται η νέα Ομόνοια με στοιχεία του Βορειοιρλανδού.
