Μπορεί και φέτος να έχουμε δύο σχεδόν ισοδύναμες ομάδες να μάχονται στην κορυφή, ωστόσο το έργο έχει αρκετές διαφοροποιήσεις σε σχέση με το 2021. Έλεγα σε προηγούμενο blog για τους κανόνες εμπλοκής που έχουν αλλάξει, ωστόσο μετά τη νέα εγκατάλειψη του Μαξ Φερστάπεν, θαρρώ πως τροποποιούνται εκ νέου.
Πέρυσι ο Ολλανδός απόλαυσε παροιμιώδη αξιοπιστία όλη τη σεζόν. Εγκατέλειψε στους δρόμους του Μπακού επειδή προδόθηκε από τα ελαστικά της Pirelli, εγκατέλειψε επίσης σε Σίλβερστον και Μόντσα, έπειτα από συγκρούσεις με τον μεγάλο του αντίπαλο – τον Λούις Χάμιλτον. Στην Ουγγαρία έπεσε πάνω του η McLaren του Λάντο Νόρις, αφού πρώτα είχε πέσει πάνω της η Mercedes του Βάλτερι Μπότας, δεν εγκατέλειψε αλλά αρκέστηκε στην ένατη θέση.
Στους υπόλοιπους 18 αγώνες, ήταν 10 φορές νικητής και οκτώ φορές δεύτερος στην τελική κατάταξη. Εντυπωσιακό θα μου πείτε αλλά το πραγματικά εντυπωσιακό αφορούσε στην αξιοπιστία της Red Bull Racing-Honda. Έβγαλε ολόκληρη τη σεζόν δίχως εγκατάλειψη από μηχανική αιτία, παράγοντας καθοριστικός για να φτάσει ο Μαξ να διεκδικεί και τελικά να κατακτήσει τον τίτλο στο τέλος.
Το 2020 είχε πέντε εγκαταλείψεις σε 17 αγώνες, το 2019 είχε δύο σε 21, το 2018 είχε τρεις σε 21 και το 2017, την πρώτη πλήρη σεζόν του ως οδηγός της RBR (το 2016 ξεκίνησε τη χρονιά στην Toro Rosso) είχε επτά εγκαταλείψεις σε 20 Grand Prix.
Φέτος, μετρά ήδη δύο σε μόλις τρεις αγώνες. Πράγμα που δεν του έχει συμβεί ποτέ σε ξεκίνημα σεζόν με τη Red Bull Racing. Και το χειρότερο: την ώρα που ο φερόμενος ως μεγάλος του αντίπαλος στη μάχη του τίτλου, ο Σαρλ Λεκλέρ, έχει πάρει ήδη μεγάλο προβάδισμα – σε κάθε τομέα!
Στην ψυχολογία;
Με τέτοιο ονειρικό ξεκίνημα, με τόση σιγουριά σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, με τις ατυχίες του ανταγωνιστή… νιώθω πως με το ζόρι κρατιέται να μη χαμογελάει όλη την ώρα.
Στη βαθμολογία;
Έχει πάρει σχεδόν τα μέγιστα έως τώρα, με 2 νίκες, 1 δεύτερη θέση και 3 βαθμούς από ισάριθμους ταχύτερους γύρους. Συνολικά 71 από τους 78 διαθέσιμους βαθμούς.
Στον εμφύλιο;
Έχοντας ήδη τους διπλάσιους και πλέον πόντους από τον Κάρλος Σάινθ, δείχνει να ξεκαθαρίζει κι από νωρίς τις εσωτερικές ισορροπίες στο στρατόπεδο της Scuderia Ferrari.
Στον αντίποδα, ο Verstappen έχει κολλήσει στους 25 πόντους, οπλίζεται με υπομονή και κάνει εκτενείς ασκήσεις διαλογισμού Ζεν ώστε να μη κλωτσάει λάστιχα, ψυγεία, αεροτομές κι ό,τι άλλο βρει μπροστά του κάθε που η τύχη του γυρίζει την πλάτη.
Μπορεί να του έφυγε το άγχος κατάκτησης του τίτλου, μπορεί να έχει μεγαλώσει/ωριμάσει πια μπαίνοντας στην όγδοη σεζόν του στη Formula 1 αλλά βλέποντάς τον ψύχραιμο ενώ γύρω του καταρρέει το αγωνιστικό του σύμπαν, μου θυμίζει… Άντι Μπερνάρ από την τηλεοπτική σειρά «The Office». Αν συνεχιστούν οι εγκαταλείψεις, αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσει. Και όταν έρθει η έκρηξη, δε θα θες να είσαι κοντά.
Κάθε νέα ατυχία, κάθε μηχανική αστοχία, κάθε ρετάρισμα, κάθε χρίτσι-χρίτσι που μπορεί να ακουστεί από το πίσω μέρος της RB18, θα ενισχύει την υποβόσκουσα ένταση μέσα του και θέλω πολύ να δω κατά πόσο θα μπορεί να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις.
Μη ξεχνάμε πως ναι μεν είναι πια παγκόσμιος πρωταθλητής αλλά καθώς ο τίτλος του ήρθε με τον αμφιλεγόμενο τρόπο που ήρθε, θέλει κι ο ίδιος όσο τίποτα να καθίσει ξανά στο θρόνο, αυτή τη φορά δίχως ομιχλώδες τοπίο, δίχως αντίλογο και αμφισβήτηση. Και το πλάνο που ενδεχομένως είχε στήσει στο μυαλό του, τουλάχιστον προς το παρόν, δεν βγαίνει.
Και κλείνοντας, προσθέστε το εξής που είναι πολύ σημαντικό, ενδεχομένως καθοριστικό για την οικονομία του πρωταθλήματος. Και που αλλάζει εκ νέου κάθε κανόνα εμπλοκής – ειδικά σε σχέση με το 2021.
Στην κόντρα με τον Χάμιλτον έφτασαν στην τελική ευθεία έχοντας παράλληλους δρόμους και μόνο προς το φινάλε είχε βαθμολογικό πλεονέκτημα ο Ολλανδός. Πράγμα που του επέτρεπε να ορμάει δίχως αύριο στις μάχες και με αποκορύφωμα την προκλητική οδήγησή του στη Σαουδική Αραβία, να εκβιάζει ατυχήματα.
Τώρα, με την πλάτη στον τοίχο είναι ο Μαξ. Αυτός που έχει τα πάντα να χάσει με μία εγκατάλειψη, είναι ο Μαξ. Αν λοιπόν ακολουθώντας το μοτίβο των πρώτων τριών αγώνων δούμε μία Ferrari και μία Red Bull να στριμώχνονται στο chicane της Variante Tamburello, αυτός που θα πρέπει να υποχωρήσει, θα είναι ο Μαξ. Αυτός που (ίσως για πρώτη φορά στην καριέρα του) θα πρέπει να σηκώνει πρώτος το πόδι από το γκάζι, θα είναι ο Μαξ.
Γιατί πολύ απλά, θα έχει περισσότερα να χάσει. Την ίδια ώρα, 1-2 θέσεις πιο πίσω στο δρόμο για το chicane, ένας επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής θα χαμογελά βλέποντας πως αλλάζουν οι καιροί.
