Αρχές της δεκαετίας του ’80 δύο έγχρωμοι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν στον Πεζοπορικό εντυπωσίαζαν με την απόδοση και την ποιότητα τους. Ήταν οι Βέρνον και Ραματάν που βοήθησαν σημαντικά την ομάδα της Λάρνακας να κυνηγάει τις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας.
Ο Μουϊντα Ραματάν- όπως ήταν το πλήρες όνομα του- ήταν 30 χρόνων όταν ήλθε στο νησί μας και η προηγούμενη ομάδα του ήταν η Αλ Νάσρ του Ντουπάϊ. Η θέση του ήταν κεντρικός κυνηγός και ξεχώριζε για τις ξέφρενες κούρσες του, την εκρηκτικότητα που είχε, τη δύναμη και το πάθος του. Παίκτης που ήταν ανίκητος στον αέρα πέτυχε αρκετά τέρματα με το κεφάλι αλλά είχε και δυνατό σουτ, ήξερε να κερδίζει τις περισσότερες μονομαχίες αφού με τη δύναμη του προστάτευε την μπάλα και έπαιρνε πολύ καλές θέσεις εντός περιοχής, την ίδια ώρα που μπορούσε να παίζει καλά και εκτός περιοχής έχοντας καλή ντρίπλα. Οι φίλοι του ΠΟΛ αλλά και οι παλιοί φιλάθλοι θυμούνται νοσταλγικά τον Ραματάν και τις πολύ καλές παρουσίες του στα γήπεδα μας.
Ο Ραματάν έπαιξε περίπου τρία χρόνια στο Πεζοπορικό. Το 1981-82 η ομάδα τερμάτισε δεύτερη στην τελική βαθμολογία, δέκα βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια Ομόνοια, έχοντας 34 βαθμούς σε 26 παιχνίδια, με 13 νίκες, 8 ισοπαλίες, 5 ήττες και αναλογία τερμάτων 38-17. Ο ΠΟΛ την χρονιά αυτή έπαιξε στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ και αντιμετώπισε τη Ζυρίχη με την οποία έφερε ισοπαλία 2-2 στο παλιό ΓΣΖ και έχασε 0-1 στην Ελβετία, για να αποκλειστεί. Στα παιχνίδια αυτά η ομάδα του Βούλγαρου Βέλεφ έπαιξε με τους: Φάνο, Μ.Αντωνίου, Α.Παστελλίδη, Λάμπρου, Φακέττι, Δαμιανού, Λ.Κουής, Βέρνον, Πασχάλης, Π.Κουννάς, Κασπάρης, Ραματάν, Φ.Θεοφάνους. Την επόμενη χρονιά ο Πεζοπορικός τερμάτισε πέμπτος και το 1983-84 τρίτος, πίσω από Ομόνοια και Απόλλωνα ενώ έφτασε στον τελικό κυπέλλου αλλά έχασε στον τελικό από τον ΑΠΟΕΛ στην περάταση. Ο Ραματάν στην ομάδα της Λάρνακας είχε για συμπαίκτες και τους Κούτσιο, Πιττακό, Λ.Γαβριήλ, Α.Αντωνιάδη, Μ.Κυριακίδη.
Ο έμπειρος σέντερ φορ είχε κάποια προβλήματα τραυματισμών με τα πόδια του, για τούτο και ο Πεζοπορικός δεν τον κράτησε περισσότερα χρόνια. Ο Ραματάν όμως δεν έφυγε από την Κύπρο αλλά, συνέχισε στον Εθνικό Άχνας για δύο χρόνια, τότε που ανήλθε για πρώτη φορά στην Α’ Κατηγορία, αφού με πείσμα και υπομονή είχε ξεπεράσει τα προβλήματα του. Στο Δασάκι είχε αγωνιστεί μαζί με τους Ιερωνυμίδη, Π.Γερμανό, Κ.Φιλίππου, Κουσιάππα, Π.Θεοφάνους, Λ.Γαβριήλ( ήταν μαζί του και στον ΠΟΛ), Καστάνα, Α.Σκάγια, Μαρτή, Μάντη, Η.Ηλία.
