Η Ιταλία θριαμβεύει, η Ιταλία αποτυγχάνει, η Ιταλία αναγεννάται... Ο Τζόρτζιο Κιελίνι και ο Λεονάρντο Μπονούτσι είναι πάντα εκεί, για να συνδέσουν ποδοσφαιρικές γενεές και να ηγηθούν της προσπάθειας για την κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης. Τώρα στα... γεράματα!
Είναι, κατά μία έννοια, οι συνδετικοί κρίκοι της παλιάς «σκουάντρα ατζούρα» του Τζιανλουίτζι Μπουφόν, του Τζενάρο Γκατούζο, του Αντρέα Πίρλο και της νέας του Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα, του Ζορζίνιο, του Μάρκο Βεράτι, του Λορέντσο Ινσίνιε...
«Τον ξέρω καλύτερα και από τη γυναίκα μου» όπως είπε με μπόλικη δόση χιούμορ, αλλά και αλήθειας ο Κιελίνι για τον συνοδοιπόρο του εδώ και τόσα χρόνια τόσο στη Γιουβέντους όσο και στην εθνική ομάδα της Ιταλίας. Συνολικά 324 φορές έχουν αγωνιστεί μαζί! Τις 59 εξ αυτών στην εθνική ομ΄άδα της πατρίδας τους. Σχεδόν 27.000 λεπτά. Θα μείνουν στην ιστορία όπως ο Μπεκενμπάουερ και ο Σβάρτσενμπεκ, ο Σιρέα και ο Τζεντίλε, ο Μπαρέζι και ο Κοστακούρτα.
Από εκείνο το απόγευμα της 3ης Μαρτίου 2010, πριν από έντεκα χρόνια δηλαδή, όταν βρέθηκαν για πρώτη φορά μαζί, δίπλα δίπλα, στο φιλικό της Ιταλίας με το Καμερούν στο Μονακό. Ο νεότερος Μπονούτσι έκανε τότε το ντεμπούτο του στην τριάδα της άμυνας της «σκουάντρα ατζούρα» δίπλα στον Κιελίνι και, βέβαια, στον παλιά καραβάνα, τον Φάμπιο Καναβάρο, τον οποίο λίγους μήνες μετά θα αντικαθιστούσε και στη Γιουβέντους. Οι «μπιανκονέρι» απέκτησαν τον Μπονούτσι, μετά την εξαιρετική σεζόν που είχε κάνει με τη Μπάρι στην πρώτη παρουσία του στη Serie A.
Από το καλοκαίρι του 2010, Κιελίνι και Μπονούτσι μοιράζονται τα ίδια αποδυτήρια, με εξαίρεση την σεζόν 2017-18, όταν ο δεύτερος αποφάσισε να πάει στη Μίλαν για να μείνει μόλις για μια χρονιά και κατόπιν να επιστρέψει στο Τορίνο.
«Η χρονιά του στη Μίλαν ήταν διαφορετική. Ήταν σίγουρα μία λανθασμένη απόφαση καθώς δεν ήταν ήρεμος με τον εαυτό του και δεν μπορούσε να παίξει με καθαρό μυαλό. Ο Λέο ήταν ταραγμένος για χιλιάδες λόγους. Ένιωσα άσχημα γιατί όλα έγιναν τις εβδομάδες που δεν βλεπόμασταν. Είμαι σίγουρος πως εάν γινόταν άλλη στιγμή θα τον έκανα να το ξανασκεφτεί. Πάντοτε, όλοι φεύγουν όταν δεν είμαι εκεί.
Μίλησα με τον Λέο όταν όλα είχαν τελειώσει. Αυτό που έκανε ήταν κάτι χωρίς λογική από την αρχή μέχρι το τέλος. Θα το είχα καταλάβει να πήγαινε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Αλλά στη Μίλαν; Ευτυχώς, η μοίρα ήθελε όλα να επιστρέψουν στην κανονικότητα» δεν δίστασε να γράψει στην αυτοβιογραφία του ο Κιελίνι, επικρίνοντας την απόφαση του «αδερφού» του.
Έχουν μαλώσει, κιόλας. Ποιος... γάμος είναι ανέφελος; Τον Απρίλιο του 2017 σχεδόν ήρθαν στα χέρια διεκδικώντας τη φανέλα του Λιονέλ Μέσι μετά το τέλος του αγώνα της Γιουβέντους με τη Μπαρτσελόνα. Ο Μπονούτσι ήταν αυτός που πήρε μαζί του το πολύτιμο... λάφυρο.
Αυτοί οι δυο μαζί έχουν καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να προσαρμοστούν σε διαφορετικές συνθήκες με διαφορετικούς προπονητές και να αναδειχθούν σε ένα κλασικό ζευγάρι στην άμυνα. Ακόμα και μετά την έλευση του Ρομπέρτο Μαντσίνι, ο οποίος αποφάσισε να κάνει σημαντικές αλλαγές τόσο στη σύνθεση όσο και στο στυλ παιχνίδιού, ο Μπονούτσι και ο Κιελίνι ήταν αυτοί από τους οποίους άρχιζε η αναγεννημένη Ιταλία.
«Μπαρτσάλι,Μπονούτσι και Κιελίνι ειναι οι τελευταίοι "ειδικοί" αμυντικοί σε διεθνές επίπεδο. Είναι κακοί, έντονοι και δυνατοί. Δεν υπάρχει κανείς σαν κι αυτούς πια. Οι άλλοι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει να είσαι αμυντικός στην Ιταλία». Όπως το έχει πει ο Κριστιάν Βιέρι.
«Μπονούτσι και Κιελίνι θα μπορούσαν να βρίσκονται στο Χάρβαρντ και να παραδίδουν μαθήματα άμυνας. Το ταλέντο τους είναι τόσο εντυπωσιακό, όπως αυτό του κάθε δημιουργικού ανθρώπου που δουλεύει πάνω στο ταλέντο του. Οι δυο τους απαρτίζουν ένα μοναδικό δίδυμο στο κέντρο της άμυνας» . Πόσο καλύτερα από τον Ζοσέ Μουρίνιο να τους περιγράψει κάποιος.
«Είναι αυτή τη στιγμή οι καλύτεροι κεντρικοί αμυντικοί στον κόσμο». Όπως έγραψε στο twitter μετά τη νίκη της Ιταλίας επί του Βελγίου ο Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ.
Την προηγούμενη σεζόν, βέβαια, τα πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε ο Κιελίνι, στα 36 του πια, έπαιξε με τον Μπονούτσι μόλις σε δώδεκα παιχνίδια με τη Γιουβέντους και πολλοί αμφισβήτησαν την παρουσία του στο Euro. Κι, όμως, ο Κιελίνι όχι απλά είναι στην αποστολή για να την συμπληρώνει, αλλά είναι μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να τα δίνει όλα. Κι ας υπάρχει το νέο «αίμα», ο 22χρονος Αλεσάντρο Μπαστόνι και ο 26χρονος Αλέσιο Ρομανιόλι, να τον... απειλεί.
Τώρα πια τους μένουν δύο παιχνίδια για να γράψουν ένα τελευταίο κεφάλαιο, το πιο σημαντικό, αυτό που θα αποτελέσει το αποκορύφωμα της κοινής πορείας τους στην εθνική Ιταλίας. Ο Κιελίνι ήταν πρωταθλητής κόσμου το 2006, ο Μπονούτσι έφτασε στον τελικό του Euro το 2012. Είναι, εξάλλου, οι μόνοι δύο που έχουν απομείνει από εκείνη την ομάδα.
Μπονούτσι και Κιελίνι να σε ενθαρρύνουν, να σε εμψυχώνουν και να σου δίνουν συγχαρητήρια σε κάθε φάση. Δεν θέλεις τίποτα άλλο από τους συμπαίκτες σου.
