Χάρη στην υπέροχη στρατηγική της Ρεντ Μπουλ και την αδιανόητη ταχύτητά του, ο Μαξ Φερστάπεν κέρδισε και στην Μόντσα, τερματίζοντας πρώτος... πίσω από το Αυτοκίνητο Ασφαλείας. Δεύτερος ο Λεκλέρκ στην έδρα της Φεράρι, τρίτος ο Ράσελ.
Λένε ότι δεν υπάρχουν κακές προτάσεις στα brainstrorming, οπότε μη βιαστείτε να μας «καταδικάσετε»: να ξεκινήσει με ένα βρόχινο ελαστικό στον πίσω αριστερά τροχό, με μαλακή γόμα στον πίσω δεξιά, με σκληρή μπροστά αριστερά και μέση μπροστά δεξιά. Ή να εκκινεί από τα πιτ. Ή με τρεις τροχούς αντί για τέσσερις. Ή να τρέχει με δεμένα μάτια.
Αν συμβεί κάτι από τα παραπάνω- ή, ακόμα καλύτερα, όλα μαζί- ίσως και να χάσει κάποιον αγώνα ο Μαξ Φερστάπεν, ο οποίος πραγματικά «πετάει» εδώ κι ένα τρίμηνο. Μέχρι τότε, άπαντες θα βλέπουν την πλάτη του Ολλανδού ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, την πίσω αεροτομή του.
Το αυτό συνέβη και στην Μόντσα: στην έδρα της Σκουντερία, σ' έναν απολύτως ιστορικό αγώνα (συμπλήρωσε τα 75 χρόνια η Φεράρι, τα 100 ο «Ναός της ταχύτητας») και παρά το γεγονός πως για 2ο συνεχόμενο αγώνα είχε ποινή και εκκινούσε 7ος, ο παγκόσμιος πρωταθλητής συνέτριψε τον ανταγωνισμό, έστω κι αν στο τέλος τερμάτισαν άπαντες- λόγω Ρικιάρντο- πίσω από το Safety Car.
Για να συμβεί αυτό, βέβαια, χρειάστηκε η Ρεντ Μπουλ να παραδώσει εκ νέου μαθήματα στρατηγικής: την στιγμή που άπαντες έλεγαν (και στην πράξη αυτό έγινε) πως η ιδεατή στρατηγική είναι δύο πιτ μ' επικρατέστερη εναλλαγή το μαλακή-μέση-μαλακή, οι Ταύροι αποφάσισαν να... παραλείψουν αυτό το τελευταίο «μαλακή» (μιλάμε πάντα για προ-Α.Α. καταστάσεις) και «τραβώντας» την πρώτη soft έως και τον 25ο γύρο, πέρασε στη μαλακή και έφεραν τον Μαξ μπροστά 20 ολόκληρα δεύτερα από τον- ταχύτατο σήμερα- Λεκλέρκ των 2 πιτ.
Ανεξαρτήτως λοιπόν SC που βγήκε 5 γύρους πριν το τέλος (όταν και άπαντες μπήκαν στο box τους για την «ασφάλεια» της μαλακής), ο Φερστάπεν θα κέρδιζε. Όπερ και εγένετο, με τον κάτοχο του τίτλου να φτάνει τις 5 σερί νίκες και 11 μέσα στην σεζόν, καλπάζοντας για το δεύτερο σερί στέμμα του.
Πίσω από τον άπιαστο Μαξ τερμάτισε ο Σαρλ Λεκλέρκ. Ο πιλότος της Φεράρι έκανε ό,τι μπορούσε για να πάρει μια νίκη που θα έθετε σε κίνδυνο τα θεμέλια σύσσωμης της Ιταλίας, όμως ήταν αδύνατο να κάνει κάτι καλύτερο από τη δεύτερη θέση.
Το βάθρο συμπλήρωσε ο Τζορτζ Ράσελ που συνέχισε το αδιανόητο σερί του που τον θέλει να τερματίζει εντός πεντάδας σε όσους αγώνες τερματίζει (σε όλους πλην ενός, δηλαδη!), με τον ασύλληπτα καλό σήμερα Σάινθ- που είδε τα κόκκινα φώτα να σβήνουν από την 18η θέση- να έρχεται τέταρτος.
Ο Χάμιλτον (που εκκινούσε 19ος) από το μέσο του αγώνα και μετά... απογειώθηκε και τερμάτισε 5ος, με τους Πέρεζ, Νόρις, Γκασλί, Ντε Βρις (δεν υπάρχουν λόγια γι' αυτό που έκανε στο ντεμπούτο του με την Ουίλιαμς αντικαθιστώντας τον Άλμπον) και Ζου να συμπληρώνουν τη βαθμολογούμενη δεκάδα.
Μαξ, λοιπόν, ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να σβήσει ο αγωνιστικός ήλιος- ή, μέχρι, κάποιες από τις ιδέες μας να εφαρμοστούν σε ένα από τα επικείμενα grand prix.
Βέβαια, εδώ που τα λέμε, καλό θα ήταν να κάνουν κάνα brainstorming και οι αντίπαλοι των Ταύρων για το πώς θα τους νικήσουν...
