Τα άρθρα 48.12 και 48.8 του αγωνιστικού κώδικα και η εφαρμογή από τον αγωνιστικό διευθυντή του grand prix στο Άμπου Ντάμπι που σε μεγάλο βαθμό έχρισε πρωταθλητή τον Μάξ Φερστάπεν. Όλα όσα μεσολάβησαν έως ότου ο Ολλανδός βρεθεί σε θέση να προσπεράσει τον Λιούις Χάμιλτον και να δει πρώτος την καρό σημαία. Ο Πάνος Διαμάντης εξηγεί.
Η αστραπιαία κίνηση της RBR να καλέσει τον Μαξ Φερστάπεν στα πιτς μετά το ατύχημα του Νίκολας Λατίφι άφησε τη Mercedes χωρίς καμία επιλογή και έκρινε το φετινό πρωτάθλημα της Formula 1 υπέρ του Ολλανδού που αναδείχθηκε Όπως και εν τέλει συνέβη για πρώτη φορά στην καριέρα του.
Μέχρι τον 53ο γύρο από τους 58 του GP Άμπου Ντάμπι όλα πήγαιναν κατ' ευχήν για τον Λιούις Χάμιλτον και τη Mercedes, αλλά το ατύχημα του Νίκολας Λατίφι στην έξοδο της στροφής 14 τα άλλαξε όλα.
Παρότι οι διαφορές θα εκμηδενίζονταν με το όχημα ασφαλείας, η RBR αποφάσισε -χωρίς να έχει τίποτα να χάσει- να τα παίξει όλα για όλα: κάλεσε αμέσως τον Φερστάπεν για τρίτο πιτ-στοπ για να του τοποθετήσει μαλακή γόμα, η οποία θα του έδινε τεράστιο προβάδισμα έναντι του Βρετανού, ο οποίος την ίδια ώρα είχε μείνει στην πίστα με την πολύ παλιά, πλέον, σκληρή γόμα του ενός και μοναδικού του πιτ-στοπ.
Κατά συνέπεια, αν οι αγώνας επανεκκινούσε -και δεν τελείωνε υπό το όχημα ασφαλείας- ο Φερστάπεν θα είχε ένα τεράστιο προβάδισμα πρόσφυσης που θα επέτρεπε στον Φερστάπεν να περάσει με άνεση τον Βρετανό. Όπως και εν τέλει συνέβη.
Η Mercedes και ο Χάμιλτον στην ουσία δεν είχαν επιλογή: αν έπαιρναν την πρωτοβουλία να μπουν στα πιτς για να βάλουν μαλακή γόμα, ο Φερστάπεν θα το έβλεπε, θα έμενε στην πίστα και θα καρπωνόταν την πρωτοπορία. Επέλεξαν να μείνουν έξω, οπότε και πάλι ο Ολλανδός και η ομάδα του Μίλτον Κινς είχαν την πολυτέλεια να διαλέξουν στρατηγική.
Οι κριτές χρειάστηκαν πέντε γύρους για να απομακρύνουν την πληγωμένη Williams του Λατίφι από την πίστα. Αρχικά μεταξύ του Χάμιλτον και του Φερστάπεν, δεδομένου ότι ο Ολλανδός είχε κάνει πιτ-στοπ, μεσολαβούσαν τα μονοθέσια των Νόρις, Αλόνσο, Οκόν, Λεκλέρ και Φέτελ.
Λόγω του καθεστώτος οχήματος ασφαλείας, ο Φερστάπεν δεν είχε το δικαίωμα να περάσει τα αυτοκίνητα που βρισκόταν μπροστά του, και οι μπροστινοί του δεν είχαν το δικαίωμα να περάσουν το όχημα ασφαλείας για να ξαναμπούν στον ίδιο γύρο του αγώνα - που σημαίνει πως, όταν επανεκκινούσε ο αγώνας, θα έπρεπε να περάσει και τα πέντε μονοθέσια μπροστά του, πλην του Χάμιλτον.
Τότε, ο αγωνιστικός διευθυντής των GP, Μάικλ Μάσι, αξιοποίησε -όπως έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν- το άρθρο 48.12 του αγωνιστικού κώδικα, που του επιτρέπει να δώσει την εντολή στα μονοθέσια που έχουν δεχθεί γύρο να περάσουν το όχημα ασφαλείας, το γνωστό μήνυμα «Lapped Cars May Now Overtake».
Αυτή η απόφαση δεν έχει κάτι το παράτυπο. Ωστόσο, υπάρχουν αμφιβολίες -στις οποίες βασίζεται η ένταση της Mercedes- για τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόστηκε.
Η πρώτη αμφιβολία
Η πρώτη αφορά στο άρθρο 48.12 που αναφέρει ότι «όποια αυτοκίνητα έχουν δεχθεί γύρο από τον επικεφαλής του αγώνα θα πρέπει να προσπεράσουν τα αυτοκίνητα που βρίσκονται στον τρέχοντα γύρο του αγώνα και το όχημα ασφαλείας».
Η αμφιβολία που προκύπτει για τον τρόπο που έγιναν τα πράγματα προκύπτει από το εξής, που αναφέρει στη συνέχεια ο κανονισμός: «Με εξαίρεση αν ο αλυτάρχης θεωρεί την παρουσία του οχήματος ασφαλείας ακόμα απαραίτητη, όταν τα αυτοκίνητα που έχουν δεχθεί γύρο περάσουν τον πρωτοπόρο του αγώνα το όχημα ασφαλείας θα γυρίσει στα πιτς στον επόμενο γύρο».
Ο λόγος είναι πως δεν μεσολάβησε αυτός ο επιπλέον γύρος, και ότι το κέντρο του αγώνα έδωσε την εντολή στους Νόρις, Αλόνσο, Οκόν, Λεκλέρ, Φέτελ να περάσουν, αλλά δεν έδωσε την ίδια εντολή και στους Ρικιάρντο, Στρολ και Σουμάχερ.
Μετά από αυτό, όταν δόθηκε αυτή η εντολή από τον Μάσι, οι Νόρις, Αλόνσο, Οκόν, Λεκλέρ και Φέτελ πέρασαν το όχημα ασφαλείας για να καλύψουν το χαμένο έδαφος και να ανακτήσουν τη θέση τους στην κατάταξη, κι έτσι ο Φερστάπεν βρέθηκε ακριβώς πίσω από τον Χάμιλτον.
Έτσι, σύμφωνα με τη Mercedes, το safety car θα έπρεπε να παραμείνει έναν ακόμη γύρο στην πίστα, οπότε ο αγώνας θα τελείωνε υπό καθεστώς αυτοκινήτου ασφαλείας και με τον Χάμιλτον στην πρώτη θέση.
.... και η δεύτερη αμφιβολία
H δεύτερη αμφιβολία έχει να κάνει με το άρθρο 48.8 του αγωνιστικού κανονισμού, που αναφέρει ότι «κανένας οδηγός δεν μπορεί να προσπεράσει άλλο μονοθέσιο στην πίστα, συμπεριλαμβανομένου και του οχήματος ασφαλείας, μέχρι να περάσει τη γραμμή [εκκίνησης / τερματισμού] για πρώτη φορά μετά την επιστροφή του οχήματος ασφαλείας στα πιτς».
Ο Φερστάπεν παρατάχθηκε δίπλα στον Χάμιλτον στον 57ο γύρο, στη στροφή 12, πριν οι δύο περάσουν τη γραμμή εκκίνησης / τερματισμού, και μετά την αποχώρηση του οχήματος ασφαλείας.
Τελικά, ήταν τόσο τεράστια η διαφορά πρόσφυσης που έδινε η φρέσκια μαλακή γόμα στον Φερστάπεν σε σχέση με την πολύ ταλαιπωρημένη σκληρή του Χάμιλτον, που ο Βρετανός δεν είχε καμία ελπίδα να κρατήσει την πρωτοπορία όταν ο Ολλανδός έκανε την επίθεσή του στη στροφή 5.
Ο Λιούις προσπάθησε να κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια στη στροφή 9, αλλά ο Φερστάπεν αμύνθηκε, και στο μισό γύρο μέχρι την καρό σημαία είχε ανοίξει ήδη διαφορά 2,2 δευτερολέπτων.
