Η Formula 1 είναι ένα σπορ που προσφέρει ατελείωτες στιγμές συγκίνησης, δράσης και μάχες μέχρι τον τερματισμό που έκριναν Τίτλους.
Το φετινό Πρωτάθλημα της Formula 1 είναι από τα πιο συναρπαστικά όλων των εποχών. Οι Λιούις Χάμιλτον και Μαξ Φερστάπεν δίνουν μια φοβερή μάχη για τον τίτλο που κόβει την ανάσα. Οι δυο τους έχουν δώσει εξαιρετικές μονομαχίες εντός πίστας, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν συγκρουστεί.
Πηγαίνοντας στο Άμπου Ντάμπι, οι δύο οδηγοί είναι ισόβαθμοι στη Βαθμολογία Οδηγών με 369,5 βαθμούς και αναμένουμε ένα μεγάλο φινάλε στο φετινό πρωτάθλημα της Formula 1.
Όντας η πρώτη φορά μετά το 1974 που οι πρωτοπόροι είναι ισόβαθμοι στον τελευταίο αγώνα, το Gazzetta κάνει αναδρομή στα καλύτερα φινάλε όλων των εποχών της Formula 1.
#10 GP ΗΠΑ 1974
Το 1974 ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά, με τον Τίτλο να κρίνεται στο νήμα. Οι Έμερσον Φιτιπάλντι με McLaren και Κλέι Ρεγκατσόνι με Ferrari, πήγαν στον τελευταίο αγώνα στο Ουότκινς Γκλεν ισόβαθμοι, ενώ αξιώσεις είχε και ο Τζόντι Σέκτερ της Tyrrell. Ωστόσο θριαμβευτής ήταν ο Φιτιπάλντι που τερμάτισε 4ος κάνοντας μάλιστα προσπέρασμα στον Ρεγκατσόνι με δύο τροχούς στο γρασίδι. Αυτό ήταν το δεύτερο Πρωτάθλημα του Βραζιλιάνου και πρώτο της McLaren στη Formula 1.
#9 GP Ιαπωνίας 2003
Η ανατρεπτική σεζόν του 2003 είχε δύο μεγάλους οδηγούς να μάχονται για τον Τίτλο. Ο Μίκαελ Σουμάχερ πήγε ως πρωτοπόρος στο GP Ιαπωνίας έχοντας 9 βαθμούς περισσότερους από τον Κίμι Ράικονεν. Όμως είχε έναν άκρως επεισοδιακό αγώνα τερματίζοντας στην 8η θέση. Αυτό ήταν αρκετό να του χαρίσει το 6ο Πρωτάθλημα της καριέρας του, καθώς ο οδηγός της McLaren τερμάτισε στη 2η θέση πίσω από τον Ρούμπενς Μπαρικέλο.
#8 GP Ιαπωνίας 1976
Η μεγάλη μάχη της σεζόν ανάμεσα σε Τζέιμς Χαντ και Νίκι Λάουντα έφτασε στο τέλος της στο βροχερό Φούτζι. Οι συνθήκες ήταν ανάλογες με αυτές στο Νίρμπουργκρινγκ που είχε το άσχημο ατύχημα ο οδηγός της Ferrari και τον έστειλε με σοβαρά τραύματα στο νοσοκομείο. Στον 2ο γύρο ο Λάουντα εγκατέλειψε οικειοθελώς λέγοντας πως οι συνθήκες δεν είναι για αγώνες και έτσι ο Χαντ ανέτρεψε το μειονέκτημα των τριών πόντων που είχε και τερματίζοντας 3ος έφτασε στο μοναδικό του πρωτάθλημα.
#7 GP Αυστραλίας 1986
Ο τιτλος εκείνης της χρονιάς ήταν ανάμεσα σε τρεις οδηγούς: Νάιτζελ Μάνσελ, Αλέν Προστ και Νέλσον Πικέ, με τα 11 καλύτερα αποτελέσματα να καταμετρούνται στην τελική βαθμολογία. Ο Μάνσελ που οδηγούσε για την Williams ήθελε μόνο μια 3η θέση, αλλά όντας σε εξαιρετική θέση στην πίστα της Αδελαϊδας, το πίσω αριστερά ελαστικό του έσκασε ενώ κινούνταν με 270 χλμ/ώρα. Ως αποτέλεσμα ο Βρετανός εγκατέλειψε και ο Προστ με McLaren κατέκτησε τον τίτλο.
#6 GP ΗΠΑ 1959
Το 1959 έμελλε να έχουμε ένα τρομερό φινάλε στο Πρωτάθλημα. Στην πίστα του Σίμπρινγκ οι Τζακ Μπράμπαμ, Στέρλινγκ Μος και Τόνι Μπρουκς διεκδικούσαν το Πρωτάθλημα. Ο πρώτος ήθελε ένα καλό πλασάρισμα, ενώ οι αντίπαλοι του ήθελαν οπωσδήποτε νίκη. Ο Μος εγκατέλειψε, ενώ ο Μπρουκς τερμάτισε 3ος. Ο Μπράμπαμ έμεινε από καύσιμα λίγο πριν τον τερματισμό και αναγκάστηκε να σπρώξει την Cooper του στη γραμμή του τερματισμού για να πάρει τον Τίτλο.
#5 GP Βραζιλίας 2012
Η μάχη ανάμεσα στους Σεμπάστιαν Φέτελ και Φερνάντο Αλόνσο το 2012 ήταν από τις πιο συναρπαστικές εκείνης της χρονιάς. O οδηγός της Red Bull είχε 13 βαθμούς προβάδισμα από αυτόν της Ferrari. Στην εκκίνηση δέχθηκε χτύπημα από πίσω και έπεσε τελευταίος. Όμως κατάφερε να ανακάμψει κερδίζοντας αρκετές θέσεις στο τέλος του αγώνα. Εν τέλει τερμάτισε 6ος και σε συνδυασμό με τη 2η θέση του Αλόνσο πίσω από τον Τζένσον Μπάτον της McLaren, κατάφερε να πάρει το τρίτο του συνεχόμενο πρωτάθλημα της καριέρας του.
#4 GP Αυστραλίας 1994
Το 1994 ήταν μια περίεργη χρονιά για τη Formula 1, που ολοκληρώθηκε με ίντριγκα. Διεκδικητές Τίτλου οι Μίκαελ Σουμάχερ με Benetton και Ντέιμον Χιλ με Williams και η διαφορά τους στον ένα βαθμό υπέρ του Γερμανού. Στον 36ο γύρο όμως ο Σουμάχερ είχε έξοδο και σύγκρουση με τον τοίχο. Στην επιστροφή του στην πίστα, ο Χιλ πήγε να τον προσπεράσει, αλλά ο Γερμανός έπεσε πάνω του. Ως αποτέλεσμα και οι δύο τέθηκαν εκτός μάχης και ο Σουμάχερ πανηγύρισε το πρώτο Πρωτάθλημα της καριέρας του.
#3 GP Ευρώπης 1997
Τρία χρόνια αργότερα, η διαφορά στην κορυφή της βαθμολογίας ήταν και πάλι 1 βαθμός υπέρ του Μίκαελ Σουμάχερ αλλά αυτή τη φορά είχε για αντίπαλο τον Ζακ Βιλνέβ. Το σκηνικό στήθηκε από το Σάββατο όταν οι δύο Williams και ο Σουμάχερ έγραψαν ακριβώς τον ίδιο χρόνο στις κατατακτήριες. Στον αγώνα όμως, το προβάδισμα το είχε ο οδηγός της Ferrari, με αυτόν της Williams κολλημένο πίσω του. Μετά το τελευταίο pit-stop, o Βιλνέβ είχε καλύτερο ρυθμό και επιτέθηκε στην πίσω ευθεία στον Σουμάχερ. Έχοντας την εσωτερική πήρε το πλεονέκτημα, αλλά ο Γερμανός έπεσε πάνω του και βγήκε εκτός αγώνα. Ο Βιλνέβ συνέχισε τερματίζοντας 3ος και πήρε τον πρώτο τίτλο της καριέρας του. Όσο για τον Σουμάχερ, αποκλείστηκε από το πρωτάθλημα για την αντιαθλητική κίνησή του.
#2 GP Ιαπωνίας 1988 και 1989
Σε αυτό το σημείο ίσως κλέβουμε λίγο αφού πάμε σε λογική "δύο σε ένα" αλλά πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες μάχες στην ιστορία της Formula 1. Άιρτον Σένα εναντίον Αλέν Προστ. Οι δύο οδηγοί μάχονταν για τον τίτλο το 1989 στη Σουζούκα, με τον νικητή να τα παίρνει όλα. Ο Προστ είχε την πρωτοπορία όταν στο τελευταίο σικέιν ο Σένα επιτέθηκε. Οι δυο τους συγκρούστηκαν και αμφότεροι τέθηκαν εκτός μάχης, με τον τίτλο να πηγαίνει στον Γάλλο της McLaren.
Δώδεκα μήνες μετά η ιστορία επαναλήφθηκε, αλλά αυτή τη φορά στην εκκίνηση. Ο Σένα είχε πάρει την pole position, αλλά η FIA άλλαξε τη θέση εκκίνησης για τον αγώνα της Κυριακής, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στον Βραζιλιάνο. Στην εκκίνηση ο Προστ που είχε μετακομίσει στη Ferrari είχε καλύτερο πέταγμα. Οι δυο τους ήταν δίπλα-δίπλα στη στροφή 1, συγκρούστηκαν και βρέθηκαν εκτός αγώνα. Το πρωτάθλημα το πήρε ο Σένα, ενώ ένα χρόνο αργότερα παραδέχθηκε πως προκάλεσε επίτηδες την επαφή.
#1 GP Βραζιλίας 2008
Το καλύτερο φινάλε στην ιστορία της Formula 1 δεν είναι άλλο από το GP Βραζιλίας του 2008 και τη μάχη του Λιούις Χάμιλτον με τον Φελίπε Μάσα. Ο οδηγός της McLaren έπρεπε να πάρει μια 5η θέση για να αναδειχθεί Πρωταθλητής. Όμως για να τα καταφέρει έπρεπε να ανοίξουν δύο φορές οι ουρανοί και να μας χαρίσουν ένα απίστευτο φινάλε. Ο Μάσα όπως έπρεπε, κατέκτησε τη νίκη εντός έδρας και περίμενε τον Χάμιλτον που εκείνη τη στιγμή ήταν στην 6η θέση με λίγες στροφές για το τέλος να απομένουν.
Όμως ο οδηγός της McLaren που ήταν με ελαστικά βροχής, προσπέρασε τον Τίμο Γκλοκ της Toyota που κινούνταν αργά στη βρεγμένη πίστα - στην τελευταία στροφή του τελευταίου γύρου του τελευταίου αγώνα της σεζόν! Έτσι, πήρε την πολυπόθητη 5η θέση και για έναν μόλις βαθμό το πρώτο του πρωτάθλημα.
Πηγή κειμένου: https://www.gazzetta.gr
